hæmus - Libraria pentru toti

shumë mirë se burri i shkurtër e vëzhgonte plot kujdes, përpiqej të kuptonte
nga larg peshën, karakterin apo çdo lëvizje që do të tradhëtonte qëndrimin e
tij prej zotërie të pasur europian. Turku kishte përparësi se e shikonte
drejtpërdrejt pa larguar vështrimin asnjë çast, kurse ai duhet ta ndiqte vetëm
me sytë e mendjes pa kthyer kokën, pa bërë lëvizje të tepërta, që mund të
zhvlerësonin qëndrimin prej zotërie hijerëndë.
Zuri fill një luftë e pazakontë me armë të holla të padukshme për të tjerët,
mprehtësi, nerva, mençuri, arsyetime pa zë, që së toku mbanin nën përngritje
të skajshme dy burrat. Secili përpiqej të lexonte mendimet e përshfaqur
tërthorazi të tjetrit, përshtypjen që kishte lënë dhe mundësinë për t’u marrë
vesh mes tyre. Ndonse në rrethana dhe gjendje të pabarabartë, druheshin dhe
kishin frikë mos gabonin në përplasjen e afërme që e nuhasnin njëlloj.
Damad beu s’e kishte të vështirë ta thërriste ku të donte e si të donte siç e
kërkonte detyra dhe posti i lartë qeveritar, po i zgjuar e me përvojë shikonte
përtej këtij caku. Sikur të ishte agjent rus? Fërkimet e dy shteteve ishin
përkeqësuar dhe pritej luftë e përmasave të mëdha. Duhej ta zbërthente me
mjeshtëri pa u nxituar, që do të thoshte ngritje tjetër në detyrë, ndoshta
ministër i jashtëm. Po edhe nëse hafie prap duhet ta peshonte mirë punën, që
të mos binte në grackë. Sido që u përpoq nuk mundi t’u jepte rrugë
mendimeve të ngatërruara. Vendosi të sillej me kujdes derisa të nuhaste
misionin e vërtetë të këtij mysafiri të errët e sqimatar të hotelit elegant.
Nikolla përndjente se shkurtabiqi në krah të tij me pushtetin e madh që
zotëronte, zgjuarsinë e dukshme dhe qëndrimin e kujdesshëm mund t’i
shërbente më shumë se cilido misionit të tij në Stamboll. Sjellja përkundrejt
atij njeriu, përshtypja që do t’i linte kishin rëndësi vendimtare. Tendosur tej
mase me nofulla shtrënguar e dukje të qetë, priti për më shumë se një orë
përballë kundërshtarit dredharak dersa e mundi dhe arriti fitoren e parë. Beu
nuk duroi dot më gjatë, dërgoi Fatihun.
- Efendi, Damad beu dëshiron të takohet me ju nesër, nëse nuk kini ndonjë
kundërshtim.
- I thuaj beut se jam i nderuar të piqem me një njeri të mençur si zotëria e tij
kurdo që ai të dëshirojë, - u përgjigj me dashamirësi po ftohtë Nikolla.
Pronari i hotelit u kthye dhe i shtiri në vesh përgjigjen këshilltarit të Vezirit.
Pas një copë here beu u ngrit për të dalë. Në ikje e sipër përshëndeti me dorë
në zemër Nikollën që u ngrit në këmbë dhe e ktheu përfilljen me lëvizje të
lehtë të kokës.
Tërë atë natë nuk fjeti, por u përpëlit në krevatin e rehatshëm gjer ndaj të
gdhirë. Peshoi me imtësi bisedën e ardhme, çdo detaj të mundshëm përballë
grackave që do t’i ngrinte kundërshtari. Fundi i takimit duhet të ishte me
patjetër marrveshja me argumenta e mençuri, po sidomos me para, shumë
para që të blinte turkun e pushtetshëm e të zgjuar dhe ta vinte në shërbim të
çështjes së madhe. Suksesi apo dështimi tani qëndronin tek ky shkurtabiq, te
aftësitë e tij për ta bindur dhe joshur së toku.
349