hæmus - Libraria pentru toti

këshilltarit, e vuri në dijeni të nesërmen e arritjes së mysafirit të pasur po
shumë të mbyllur e të fshehtë.
- Dokumentat i ka të sakta, po s’më duket të jetë ashtu siç shtiret me tërë atë
pasuri që e prish si pa gjë të keqe vend e pa vend, - i raportoi përgjegjësit të
tij.
- Ndiq me kujdes çdo lëvizje, veri pas një hafije dhe më njofto dy herë në
ditë, në vakt të iqindisë dhe në mëngjes përpara faljes së sabahut, - urdhëroi
Damad beu.
Kështu që ditën e tretë, Nikolla u vu nën vëzhgim të rreptë në çdo hap që
hidhte e kudo shkonte. Me bisht të syrit dalloi spiunin që e ndiqte nga larg. U
gëzua për këtë lloj përndjekje me rëndësi që e priste, po nuk mendoi se do të
fillonte kaq shpejt. Sa herë binte rasti nxirte portofolin, mbushur me florinj
dhe i falte ndjekësit nga një monedhë për shërbime fare të parëndësishme, kur
ai çelte derën ose i hapte udhë të kalonte përpara tij. Ishte fare i sigurt se të
gjitha këto do të vinin atje ku duhej.
Habitur nga raportimet e Fatih beut, këshilltari vendosi së fundi të njihej me
këtë zotëri që nuk bënte asgjë të dyshimtë përveç harxhimit të parave. Rrahur
me vaj e uthull në punë të këtij lloji, vendosi të vinte në restorant ta shihte
nga afër dhe të hynte në bisedë. Ku dihet se nuk ishte spiun i paguar nga
zëvendësi i tij, Turgut efendiu që e përndiente me hundë se kërkonte t’i zinte
vendin? Përse ka zënë dhomën karshi zyrës sime? Damad beu nuk u vinte
veshin gazetave, që pothuaj nuk i lexonte.
- Kalemxhinjtë atë punë kanë, - thoshte, - me këtë zanat nxjerrin bukën e
gojës.
Kaluan pesë ditë nga ardhja e Nikollës, kur në restorant u vu re lëvizje e
pazakontë e shërbyesve që rregullonin tavolinat, drejtonin mbulesat e
rrudhosura dhe qëndronin tërë merak nëpër vendet e punës si rrallë herë ditët
e qëndrimit të tij në hotel “ Sheriat ”.
Pas pak hyri një burrë i shkurtër tullac me krahë shumë të gjatë për trupin e
tij xhuxh, ndaj shpërpjestimi binte fort në sy. Prapa e ndiqnin një tufë
burrash, mes të cilëve pronari i hotelit, i shqetësuar e përngritur nga vizita e
nëpunësit të lartë të shtetit. Shumica e klientëve u ngritën në këmbë derisa
burri i shkurtër zuri vend në tavolinën përgatitur enkas në krye të restorantit.
Si u rehatua, Damad beu mjeshtër i zanatit të tij të gjatë, hodhi shikimin
nëpër sallë dhe pikasi menjëherë të panjohurin që e solli aty.
Nikolla ndiqte ritin e vet të përnatshëm. Thithte qetësisht puron dhe nuk
ktheu kokën të shihte këshilltarin e lartë siç bënë shumë të tjerë. Pamja
krenare, shija në veshje e sjellje dhe qëndrimi hijerëndë i bënë menjëherë
përshtypje të veçantë beut. Autoritar e indiferent nuk përfillte të tjerët që i
bënin lajka dhe përpiqeshin të tërhiqnin vëmendjen e tij.
Dy burrat e mençur e dinakë ndjenin praninë e njëri - tjetrit ashtu si luani
nuhat afrimin e kundërshtarit që ka hyrë në sinorin e tij edhe kur është disa
qindra metra larg. Rrinin tërë sy e veshë në përgjim dhe pritje. Nikolla e dinte
348