hæmus - Libraria pentru toti

komponente rracionale tejet jetësore, trupëzon përplotërisht vërejtjen e hollë
të Platonit. Shumësia e humorit, pjesë integrante e pafundësisë së botës.
Ashtu si nuk mund të gjesh dy fytyra apo dy gjethe të njëllojta, nuk mund të
gjesh kurrsesi dy mendje të holla apo nojma shakaje të njëjta. Nozi nuk ngjan
me askënd nga hokatarët e shkuar apo të mëvonëshmit, sidoqë pa mëdyshje
qe pleksje e humorit njerëzor shtresëzuar gjatë nëpër kohë.
Nozi shquhet për sajesat gazmore, në vendin dhe kohën e duhur, që mbeten
gjatë në kujtesën e njerëzve për mesazhin e përjetshëm përcjellë nëpër kohë.
Sjelljet njerëzore disi të veçanta, përshtypjelënëse, udhëtojnë rehat përmbi
anekdota gazmore, rracionale që me pak fjalë thonë shumë. Shpesh binte fjala
për zilnë e njerëzve, smirën apo urrejtjen biologjike të skajshme për njëri -
tjetrin. Më së shumti objekt i smirës janë sukseset e të tjerëve, pasuria e tyre
që ngjallin kundërveprim të habitshëm deri kriminal. Raste të tilla ka pa fund
në çdo kohë të ekzistencës dhe çdo vend ku jetojnë njerëz. Kjo ide përcillet
në trajta të ndryshme nga njerëzit sipas karakterit dhe mendësisë. Tipat
seriozë, studiuesit gjithfarësh rreken të përshkruajnë arsyet psikologjike,
faktorët që përcaktojnë dukuri të tilla, thelbësisht të dëmshme. Tregojnë
shembuj të bollshëm, argumente gjithfarësh, por ato nuk kapërcejnë kohën,
mbetën rrëfenja të çastit, harrohen shpejt se nuk ngjallin interes. Përcjellje të
tilla akademike janë domosdo afatshkurtëra, nuk rezistojnë në kohë ndaj
bashkohen me harresat e infinitëshme si të mos kenë qenë kurrë.
Hokatari ynë tejçon me humor të këndshëm një situatë të tillë, humor që nuk
harrohet dhe nuk vdes kurrë. Veshur me guackë shakaje dukuri të tilla, sjellje
të shëmtuara të dhimbshme ngjajnë me kalorësit e bronztë, ekspozuar
muzeumeve antike, që ruajnë përjetësisht formën dhe pamjen e qenieve
njerëzore brenda tyre, zhbërë tërësisht nga koha.
Së fundi?
Istref Haxhillari: Eshte impresionuese të shpreh idetë dhe disa krijime të
miat në revistën tuaj prestigjioze me përmasa europiane, që e kini ngritur ju i
dashur Kopi dhe Ardiani i mrekullueshëm, e mbani me vështirësi e sakrifica
pa fund, po me dashuri tejet qiellore për vendin dhe gjuhën tonë. Ju ecni në
gjurmët e të parëve tanë që më së shumti aty në Rumani hodhen themelet ku
zunë fill konturet e Shqipërisë sonë. Uroj që sa më shumë mendje të dlira të
bashkohen përreth jush e ta çojnë përpara nismën tuaj të mrekullueshme.
288
Istref Haxhillari
Janar 2009, në Pogradec