hæmus - Libraria pentru toti

predikues të shumtë, i blinte me çmime të larta. Nuk është e lehtë të
kthjellosh e ndriçosh me fjalë turmat, siç ndodhi dendur nëpër spërdredhjet e
moteve. Beteja mes politeizmit dhe ateizmit, kultit të idhujve gjithfarësh dhe
besimit të Zoti ka qënë nga më të ashprat e njerëzimit, tejzgjatur në shekuj,
me mizori të llahtarshme, të paimagjinueshme.
Përfytyroni kthinën ku rrinë ulur trembëdhjetë burra, që kanë marrë mbi
shpatulla fatet e botës nëpër rrokullimën e shekujve e mijëvjeçarëve, mendje
të ndritura dhe shpirtra të dhembshur e ligështuar. Gota e verës, e famshmja
kupë e argjendtë Graali, qarkullonte dorë më dorë, ajka e mendjeve të
pazakonta me vështrim hyjnor në botën e mjegulluar projektonte të ardhmen
e njerëzimit, gjindje që nuk dinin ç’bënin me paditurinë e tyre. I pari i atij
grupimi, ngjashmërisht me Njohësin e shpatullave, ndoqi rrugën diplomatike.
Pasi piu me fund kupën Graali, kumtoi se duhej mrekullia, legjenda për të
dritësuar njerëzimin. Jezusi, më i mençuri i të gjithëve plazmoi kryqëzimin,
vdekjen e vrojtuar dhimbshëm prej të gjithëve haptaz dhe ngritjen në qiell që
nuk e pa askush. Turmat, kur hynë të nesërmen në shpellën e Betlehemit,
gjetën çarçafët bosh. Mrekullia u arrit, s’mbetej pikë dyshimi, Zoti shpalosi
vullnetin e tij. Kështu zuri fill krishtërimi, filozofia më jetëgjatë e botës, falë
mençurisë së një njeriu. Kupa e argjendtë udhëtoi nëpër botë e nëpër kohë,
mbrojtur me përkushtim nga besimtarët që nuk nguruan ta shpallin vepër
emblematike për gjithë krishtërimin, ta shenjtërojnë si të ishte qënie
njerëzore, Shën - Graali, deri sa u vendos në muzeun britanik të kultit pas nje
odiseje të stërgjatë.
Sido të jetë e vërteta, Jezu Krishti mbetet qënie e jashtzakonshme, endi
përmasën e munguar, besimin të Zoti, disiplinoi turmat dhe i përcolli drejt një
jete me parime e norma të larta morale. Me siguri bota nuk do të arrinte
zhvillimet e kohëve moderne pa fenë e krishterë, apo të tjerat që erdhën më
pas dhe njëlloj predikonin moralin njerëzor drejt të cilit përqëndrohej sjellja e
tyre.
Europa shpuri qytetërimin ndër fiset aborigjene të Amerikës dhe Afrikës, më
së pari përmes përhapjes së fesë kristjane si hap ftillues, shpleksës për t’i
shndërruar nga njerëz të egër në qenie të kulturuara. Pa Krishtin dhe
krishtërimin, pa fenë dhe besimin në Zot, njerëzimi do të zgjaste shumë
zgjimin për të arritur kulturën aq evidente të kohëve tona.
Kapërcyelli shqiptar nuk do të ishte aq i dhimbshëm po të mos masakrohej
mizorisht feja, institucionet e saj dhe të krijohej “ njeriu i ri ”, mostër që nuk
deshi pas Zotit, as prindrit dhe të afërmit e tij.
Le t’u falemi Krishtit dhe të tjerë burrave të zgjuar pas tij, mes të cilëve
Muhameti vlerësuar nga dijetarët e perëndimit, cilado të jetë e vërteta e
lindjes së tyre.
Ndoshta besimtarët e devotshëm do të më qortojnë për herezi apo blasfemi.
Dua t’u kumtoj se meditimet e mia të zgripshme teokratike janë himn për
fenë dhe vlerat e mëdha që mbart besimi. Nuk ve në dyshim ekzistencën e
265