hæmus - Libraria pentru toti
hæmus - Libraria pentru toti hæmus - Libraria pentru toti
Nuk mundja pa të. Po dalëngadalë u mësova. Filloi të më pëlqente. Në mbrëmje, kur i jepja të pinte, vishja fustanin e nusërisë, vija rruazat, ulja dritën e llampës, pudrosja gjinjtë dhe i lyeja me buzkuq. Lija mënjanë edhe trishtimet, duke menduar se gjithsesi do ta shante ndonjëri ndonjëherë e do ta kthente mbrapsht në të s’ëmës. Isha e re dhe ende në fëmijën e parë. Ç’të bësh. Kur mbushi dy muaj, i vizatoja qime nën sqetull, në mjekër, kudo ku s’kishte. Ia vizatoja me lapsin e syve. Ai rrinte i qetë dhe fërrmonte. Nuk mi’i ndante sytë. Nëna është nikoqire. Ajo e ruan sheqerin në gotat e një sytjeni të vjetër, të zverdhur, të kapur me dy gozhda pas murit. Se vetëm kësisoj ëmbëlsohet një tenxhere e tërë qumështi me një lugëz të vetme sheqeri. Biri i mamkës. Ti s’e di. Por kur mbushe 13 vjeç, erdhe në shtëpi me një kafaz të madh, sa ti në këmbë. Dhe që atëhere, çdo vit, për ditëlindjen tënde dhe timen, dyndesh, të shtyjmë edhe ne, se sikur don të hysh edhe tani në atë kafaz. Dhe na lexon që atje brenda gazetën dhe mundohesh të ulërish ndaj nesh siç ulërije kur dole nga unë. Ne të dëgjojmë, të puthim, të urojmë përshumëvjet gëzuar dhe platitesh. E di unë se njëherë do të arrish të bëhesh poet i shquar. Punë e madhe se nuk të duan femrat dhe të dridhet dora kur e shpie lugën në gojë. Punë e madhe se duhet të ta kujtoj unë se si e quajnë tët motër saherë kërkon ta thërresësh nëpër shtëpi. Punë e madhe se ti je ende me një këmbë te jot ëmë kur të tjerët kanë arritur tashmë me një këmbë në varr. Mos e çaj kokën, bir i mamit. Do t’ua tregosh ti qejfin atyre. Do të të varrosin. Me shërbesë, me lotë, siç është zakoni. Por pas tri-katër ditësh, unë do të kërkoj të të shoh pakëz, të të nxjerrin pak që atje. Dhe do të jetë qivuri bosh. Dhe brenda tij, në muret e tij: vetëm shënime nga ato të ndyrat, si në nevojtoret publike. Mos e çaj kokën, biri i mamit. S’ke ç’bën. Nuk je bërë për këtë botë. Pema gjenealogjike Të dielën në varrezë vijnë shumë njerëz. Shumë njerëz hyjnë e dalin nga varri si shtëpi i familjes sonë, që ka dy porta: një për burra, një për gra. Kur s'e sheh njeri, gjyshja hyn nga burrat, që të bëjë muhabet me tim atë, me tim gjysh. Pema gjenealogjike e familjes Popesku është madhështore. Ajo rritet në parkun Çishmixhiu, pranë liqenit. Gjithnjë është e stolisur me llampa e lulka dhe rri shartuar me një shtyllë telegrafi. Në degët e saj kam varur ca lodra dhe fruta porcelani. Në lëvozhgën e saj kam gërvishtur me një thikëz: "Popesku + Dana + Kristi + mami = LOVE" Kur isha i vogël, kisha një nënkrejse të madhe, të butë, të ngrohtë, mbushur me tul buke. Dhe e luta mamanë të më qepte shumë feta buke njëra me tjetrën, që të kem edhe një jorgan. E dija unë që femrat janë gjithë tul, prandaj janë kaq të ngrohta e të buta. 188
MEDALION TRAIANUS (TRAIAN VASILCĂU) Poetul stă ca un fetus între două spaţii ce se exclud unilateral: lumea a(cea)sta, patricidă – şi Creatorul, îndumnezeind-o doar prin iubire şi neînchipuită îndurare. Fetusul se află cu inima întru Dumnezeu, iar cu trupul suspendat, visând în versuri deseori briliante la o armonie primordială, devastată treptat de pragmatism şi refuz al poeticului (citeşte: idealismului). Traianus (n. 1969) scrie o poezie destul de intraductibilă, din ce în ce mai singulară, izolată de „răcirea dragostei în mulţi”, dar o poezie pe care niciodată nu este târziu, pentru nimeni, s-o trăiască şi să şi-o asume, cel puţin în solitudinea demitizantă a conştientizării nimicniciei. Atunci fetusul se naşte fericit în amândouă lumile, la fel cum cineva, oricine, moare împăcat. Poeti rri si një fetus mes dy hapësirash që përjashtohen për shkak të njerës syresh: kjo botë, atvrasëse – dhe Krijuesi, që e perëndizon vetëm me dashuri dhe durim të papërfytyrueshëm. Fetusi është me zemrën në Zot e me trupin pezull, duke ëndërruar në e me vargje shpesh brilante një harmoni të parme, dyndur shkallë-shkallë nga pragmatizmi dhe kundërshtim i poetikes (lexo: idealizmit) Trajanus (lindur më 1969) shkruan një poezi mjaft të papërkthyeshme 51 , gjithnjë e më të vetmitare, ngujuar nga “ftohja e dashurisë në shumë njerëz”, por një poezi për të cilën kurrë nuk është vonë, për askënd, që ta përjetojë e ta marrë përsipër të paktën në vetminë çmitizuese të atij që vetëdijësohet për asgjënë e vet. Atëbotë fetusi lindet i lumtur në të dyja botët, njëlloj siç dikush, gjithkush, vdes me shpirt të paqtuar. Dr. ARDIAN KYÇYKU Këngë shkruar me Zotin / Cântec scris cu Dumnezeu Azi am cricificat Cuvîntul, Pe cruce de cuvînt l-am pus, Era cu lacrima mea uns, Crucea Cuvîntului 51 Në numurat e ardhshëm, Revista Haemus do të botojë një cikël në shqip të Trajanusit / În numerele următoare, Revista Haemus va publica un ciclu poetic în albaneză al lui Traianus. 189
- Page 137 and 138: CÆLESTIS ARCUS Pas mundit të poet
- Page 139 and 140: WISLAWA SZYMBORSKA (1923) Zeroja sh
- Page 141 and 142: ZONA PËRPARIM XHIXHA Ura mbi vete
- Page 143 and 144: ardhë që e ruante për raste tep
- Page 145 and 146: - Po pantallonat ku i ke? - Pantall
- Page 147 and 148: - Asgjë, asgjë. Jam vetëm i lodh
- Page 149 and 150: kukullën Barbi. I zeshkët, hundë
- Page 151 and 152: - E di ti se ku u shkojnë rrënjë
- Page 153 and 154: Marina e vogël kishte fjetur me ko
- Page 155 and 156: Gjatë tërë kohës nuk e hapi goj
- Page 157 and 158: drame religioase, pastorale cu scen
- Page 159 and 160: profunditatea psihologică a person
- Page 161 and 162: Personat: MAESTROJA MISIONARI SHPRE
- Page 163 and 164: (Zbriti në të kaluarën e jetës
- Page 165 and 166: Hë, ç’më deshët? Më thanë s
- Page 167 and 168: ligështoi edhe më keq. Ndoshta t
- Page 169 and 170: REGJISORI (Regjisori, nga vendi ku
- Page 171 and 172: gjendej ajo fuqi për ta dashur jet
- Page 173 and 174: MAESTROJA (Nga prapaskena) Skena ë
- Page 175 and 176: MISIONARI Të urtët gjithmonë e p
- Page 177 and 178: REGJISORI (Nga i njëjti vend, nga
- Page 179 and 180: MAESTROJA Në vijim të bisedës q
- Page 181 and 182: (Errësohet skena) V. (DASHNORËT E
- Page 183 and 184: Mos pyet. Bardhyli kish dëgjuar p
- Page 185 and 186: MAESTROJA Para pritjes, apo pas pri
- Page 187: OAZI I PËRKTHYESIT OAZA TRADUCĂTO
- Page 191 and 192: Sunt mulţumit că pot s-alerg spre
- Page 193 and 194: Duce-m-aş şi tot aş merge, Flori
- Page 195 and 196: Skeletet tona në litar i varin Ne
- Page 197 and 198: Nga erdhi teprica, s'e di. Jashtbre
- Page 199 and 200: ALISA VELAJ Scrisă pe sticlă (E s
- Page 201 and 202: Fără culoare (Pa ngjyrë) Fără
- Page 203 and 204: Mă plimb pierdută pe malul aceste
- Page 205 and 206: do isha i mirëpritur në botën q
- Page 207 and 208: parë letrare ku pasqyrohet terrori
- Page 209 and 210: Johan Mortiz është liruar, më n
- Page 211 and 212: ishin të papërfytyrueshme, deri e
- Page 213 and 214: Lirika erotike në letërsinë shqi
- Page 215 and 216: leksemë ka fituar një konotacion
- Page 217 and 218: Një tis i tejdukshëm sensualiteti
- Page 219 and 220: përjetimeve të tilla, të cilat p
- Page 221 and 222: shpirtërore, po edhe subjektive, q
- Page 223 and 224: mëparshëm: “Të të puth në sh
- Page 225 and 226: Nëpër zgjime - / zgjoj e zgjohem
- Page 227 and 228: JALEA ISMAILOVA Literatură român
- Page 229 and 230: Agheran şi basmele populare român
- Page 231 and 232: cu capac de argint” de Nefzat Ius
- Page 233 and 234: Азербайджанский чи
- Page 235 and 236: олицетворяют как м
- Page 237 and 238: произведений Эмине
MEDALION<br />
TRAIANUS (TRAIAN VASILCĂU)<br />
Poetul stă ca un fetus între două spaţii ce se exclud unilateral: lumea<br />
a(cea)sta, patricidă – şi Creatorul, îndumnezeind-o doar prin iubire şi<br />
neînchipuită îndurare. Fetusul se află cu inima întru Dumnezeu, iar cu trupul<br />
suspendat, visând în versuri deseori briliante la o armonie primordială,<br />
devastată treptat de pragmatism şi refuz al poeticului (citeşte: idealismului).<br />
Traianus (n. 1969) scrie o poezie destul de intraductibilă, din ce în ce mai<br />
singulară, izolată de „răcirea dragostei în mulţi”, dar o poezie pe care<br />
niciodată nu este târziu, <strong>pentru</strong> nimeni, s-o trăiască şi să şi-o asume, cel puţin<br />
în solitudinea demitizantă a conştientizării nimicniciei. Atunci fetusul se<br />
naşte fericit în amândouă lumile, la fel cum cineva, oricine, moare împăcat.<br />
Poeti rri si një fetus mes dy hapësirash që përjashtohen për shkak të njerës<br />
syresh: kjo botë, atvrasëse – dhe Krijuesi, që e perëndizon vetëm me dashuri<br />
dhe durim të papërfytyrueshëm. Fetusi është me zemrën në Zot e me trupin<br />
pezull, duke ëndërruar në e me vargje shpesh brilante një harmoni të parme,<br />
dyndur shkallë-shkallë nga pragmatizmi dhe kundërshtim i poetikes (lexo:<br />
idealizmit) Trajanus (lindur më 1969) shkruan një poezi mjaft të<br />
papërkthyeshme 51 , gjithnjë e më të vetmitare, ngujuar nga “ftohja e dashurisë<br />
në shumë njerëz”, por një poezi për të cilën kurrë nuk është vonë, për askënd,<br />
që ta përjetojë e ta marrë përsipër të paktën në vetminë çmitizuese të atij që<br />
vetëdijësohet për asgjënë e vet. Atëbotë fetusi lindet i lumtur në të dyja botët,<br />
njëlloj siç dikush, gjithkush, vdes me shpirt të paqtuar.<br />
Dr. ARDIAN KYÇYKU<br />
Këngë shkruar me Zotin / Cântec scris cu Dumnezeu<br />
Azi am cricificat Cuvîntul,<br />
Pe cruce de cuvînt l-am pus,<br />
Era cu lacrima mea uns,<br />
Crucea Cuvîntului<br />
51 Në numurat e ardhshëm, Revista Haemus do të botojë një cikël në shqip të<br />
Trajanusit / În numerele următoare, Revista Haemus va publica un ciclu poetic în<br />
albaneză al lui Traianus.<br />
189
Change language