hæmus - Libraria pentru toti
hæmus - Libraria pentru toti hæmus - Libraria pentru toti
REGJISORI Sipas jush, kjo çështje e vuri në lak? MAESTROJA Në mos ishte kjo kryesorja, me këtë atij iu plotësua ai helm që ta shpinte në vetëkryqëzim, në varr. REGJISORI E tmerrshme dhe mjaft e çuditshme... MAESTROJA E vërtetë. Ishte një i ri, i pamësuar me kurvëritë e jetës. S’e kishte menduar se mund ta tradhtonte ajo aq keq. REGJISORI E kuptueshme. Një femër të tillë shumë kush do të dëshironte ta kishte në shtrat. MAESTROJA Një femër të bukur do të mund ta dëshironte, por ndoshta jo edhe një lavire, një lavire që ta ha kryet. REGJISORI Gjërat e bukura e të shtrenjta gjithmonë e kanë çmimin e lartë. MAESTROJA Këto e joshën djaloshin. Këto e dehën pamëshirshëm dhe e tërhoqën drejt humnerës së fatit të vet. Por fatkeqësia tjetër është se me këto shkaqe është e vështirë t’i bindësh më të afërmit e tij. Ata do të dëshironin të ëndërronin gjithmonë për të një nuse të ndershme. REGJISORI Po. Me një nuse të tillë ai mund të martohej vetëm në ëndrra, siç edhe mund të supozohet se u martua. Me një nuse të tillë të përsosur mund të martohet vetëm në parajsën e vet, ku pushon tashmë shpirti i tij, dritë pastë! MAESTROJA Medet për jetën që tretet në humbëtirat e fatit tonë. Ajme që nuk dimë çka mund të na presë në të ardhmen!... REGJISORI Megjithatë, po thonë, se e korrim vetëm atë që e mbjellim. Qoftë në gjyqin e tokës, qoftë në Gjyqin e Qiellit, vetë duhet të përgjigjemi për veprimet tona. 184
MAESTROJA Para pritjes, apo pas pritjes? REGJISORI Kam dëgjuar të thonë se ëndrrat më të bukura ndodhin në pritje, ndërsa pas pritjes ndodh zhgënjimi. MAESTROJA Me çka mund ta përmbushim atëherë zbrazëtinë?! Ne prisnim të na kthehet kuptimi i jetës e po na kthehet sall trishtimi. Sall trishtimi ka qenë vizitori më i shpeshtë dhe më besnik i këtyre anëve. A di kush të më thotë kah po rrokulliset guri i fatit tonë, Imzot? SHPRESA (Hyn me rrëmbim) Vraponi shpejt, se një i ri, i dëshpëruar nga jeta, po do të hidhet nga kulmi i një ndërtese shumëkatëshe, që t’i japë fund!... (Ndërsa errësohet skena, dalin me rrëmbim) NË VEND TË EPILOGUT (Nuk dihej kush ia kishte vjedhur qetësinë. Qetësia e të vdekurit nuk i ishte dashur, por ky shqetësim e kishte gërryer së brendshmi. Bardhyli, shpeshherë e kishte pyetur veten: njeriu lindet me shqetësimin, apo atë e përfton nga trandjet e shpirtit? Një kohë kish qenë i qetë, në ekuilibër, plot vetë-besim, por diçka ishte shprishur brenda tij. Një gjendje e rëndë, depresive, e kish bërë të dilte jashtë lëkure. Ndoshta Bardhyli kishte kërkuar edhe të rritej, të zgjerohej, ta ndërrojë fatin e tij.) “Kam kërkuar të shkel në truallin e së panjohurës. Kam dashur dhe kam synuar ta kapërcej vetveten”, kishte thënë në një rast. (Ndoshta ishte dashur të pyesë edhe për gjëra të tjera: qerren e jetës a e drejtojmë vetëm për vete, apo edhe për të tjerët? Kështu kishte hyrë në pyllin e dilemave, edhe pse jo verbërisht. Kështu kishte hyrë në mjegullën e meditimeve si oshënari dyfytyrësh: si ai që jeton i lumtur duke hequr dorë nga gëzimet e jetës e herë si ai që pendohet për një dorëheqje të tillë. Në rrjedhën e këtyre përsiatjeve Bardhyli një ditë kishte pyetur pa ngurrim, pa turp dhe plot vetëdije: mos ia kishte vjedhur qetësinë dikujt? Ndonëse 185
- Page 133 and 134: - Nenea Braho, Nenea Braho!.. Vocil
- Page 135 and 136: duke vrarë foshnjat në bark, t’
- Page 137 and 138: CÆLESTIS ARCUS Pas mundit të poet
- Page 139 and 140: WISLAWA SZYMBORSKA (1923) Zeroja sh
- Page 141 and 142: ZONA PËRPARIM XHIXHA Ura mbi vete
- Page 143 and 144: ardhë që e ruante për raste tep
- Page 145 and 146: - Po pantallonat ku i ke? - Pantall
- Page 147 and 148: - Asgjë, asgjë. Jam vetëm i lodh
- Page 149 and 150: kukullën Barbi. I zeshkët, hundë
- Page 151 and 152: - E di ti se ku u shkojnë rrënjë
- Page 153 and 154: Marina e vogël kishte fjetur me ko
- Page 155 and 156: Gjatë tërë kohës nuk e hapi goj
- Page 157 and 158: drame religioase, pastorale cu scen
- Page 159 and 160: profunditatea psihologică a person
- Page 161 and 162: Personat: MAESTROJA MISIONARI SHPRE
- Page 163 and 164: (Zbriti në të kaluarën e jetës
- Page 165 and 166: Hë, ç’më deshët? Më thanë s
- Page 167 and 168: ligështoi edhe më keq. Ndoshta t
- Page 169 and 170: REGJISORI (Regjisori, nga vendi ku
- Page 171 and 172: gjendej ajo fuqi për ta dashur jet
- Page 173 and 174: MAESTROJA (Nga prapaskena) Skena ë
- Page 175 and 176: MISIONARI Të urtët gjithmonë e p
- Page 177 and 178: REGJISORI (Nga i njëjti vend, nga
- Page 179 and 180: MAESTROJA Në vijim të bisedës q
- Page 181 and 182: (Errësohet skena) V. (DASHNORËT E
- Page 183: Mos pyet. Bardhyli kish dëgjuar p
- Page 187 and 188: OAZI I PËRKTHYESIT OAZA TRADUCĂTO
- Page 189 and 190: MEDALION TRAIANUS (TRAIAN VASILCĂU
- Page 191 and 192: Sunt mulţumit că pot s-alerg spre
- Page 193 and 194: Duce-m-aş şi tot aş merge, Flori
- Page 195 and 196: Skeletet tona në litar i varin Ne
- Page 197 and 198: Nga erdhi teprica, s'e di. Jashtbre
- Page 199 and 200: ALISA VELAJ Scrisă pe sticlă (E s
- Page 201 and 202: Fără culoare (Pa ngjyrë) Fără
- Page 203 and 204: Mă plimb pierdută pe malul aceste
- Page 205 and 206: do isha i mirëpritur në botën q
- Page 207 and 208: parë letrare ku pasqyrohet terrori
- Page 209 and 210: Johan Mortiz është liruar, më n
- Page 211 and 212: ishin të papërfytyrueshme, deri e
- Page 213 and 214: Lirika erotike në letërsinë shqi
- Page 215 and 216: leksemë ka fituar një konotacion
- Page 217 and 218: Një tis i tejdukshëm sensualiteti
- Page 219 and 220: përjetimeve të tilla, të cilat p
- Page 221 and 222: shpirtërore, po edhe subjektive, q
- Page 223 and 224: mëparshëm: “Të të puth në sh
- Page 225 and 226: Nëpër zgjime - / zgjoj e zgjohem
- Page 227 and 228: JALEA ISMAILOVA Literatură român
- Page 229 and 230: Agheran şi basmele populare român
- Page 231 and 232: cu capac de argint” de Nefzat Ius
- Page 233 and 234: Азербайджанский чи
MAESTROJA<br />
Para pritjes, apo pas pritjes?<br />
REGJISORI<br />
Kam dëgjuar të thonë se ëndrrat më të bukura ndodhin në pritje, ndërsa pas<br />
pritjes ndodh zhgënjimi.<br />
MAESTROJA<br />
Me çka mund ta përmbushim atëherë zbrazëtinë?! Ne prisnim të na kthehet<br />
kuptimi i jetës e po na kthehet sall trishtimi. Sall trishtimi ka qenë vizitori më<br />
i shpeshtë dhe më besnik i këtyre anëve. A di kush të më thotë kah po<br />
rrokulliset guri i fatit tonë, Imzot?<br />
SHPRESA<br />
(Hyn me rrëmbim)<br />
Vraponi shpejt, se një i ri, i dëshpëruar nga jeta, po do të hidhet nga kulmi i<br />
një ndërtese shumëkatëshe, që t’i japë fund!...<br />
(Ndërsa errësohet skena, dalin me rrëmbim)<br />
NË VEND TË EPILOGUT<br />
(Nuk dihej kush ia kishte vjedhur qetësinë. Qetësia e të vdekurit nuk i ishte<br />
dashur, por ky shqetësim e kishte gërryer së brendshmi. Bardhyli, shpeshherë<br />
e kishte pyetur veten: njeriu lindet me shqetësimin, apo atë e përfton nga<br />
trandjet e shpirtit?<br />
Një kohë kish qenë i qetë, në ekuilibër, plot vetë-besim, por diçka ishte<br />
shprishur brenda tij. Një gjendje e rëndë, depresive, e kish bërë të dilte jashtë<br />
lëkure.<br />
Ndoshta Bardhyli kishte kërkuar edhe të rritej, të zgjerohej, ta ndërrojë fatin e<br />
tij.)<br />
“Kam kërkuar të shkel në truallin e së panjohurës. Kam dashur dhe kam<br />
synuar ta kapërcej vetveten”, kishte thënë në një rast.<br />
(Ndoshta ishte dashur të pyesë edhe për gjëra të tjera: qerren e jetës a e<br />
drejtojmë vetëm për vete, apo edhe për të tjerët? Kështu kishte hyrë në pyllin<br />
e dilemave, edhe pse jo verbërisht. Kështu kishte hyrë në mjegullën e<br />
meditimeve si oshënari dyfytyrësh: si ai që jeton i lumtur duke hequr dorë<br />
nga gëzimet e jetës e herë si ai që pendohet për një dorëheqje të tillë.<br />
Në rrjedhën e këtyre përsiatjeve Bardhyli një ditë kishte pyetur pa ngurrim,<br />
pa turp dhe plot vetëdije: mos ia kishte vjedhur qetësinë dikujt? Ndonëse<br />
185
Change language