hæmus - Libraria pentru toti

MAESTROJA
(Nga prapaskena)
Skena është për Misionarin dhe për personazhin e ri që do të dalë në shfaqje.
MISIONARI
(Dashurisë)
Ku je, më e mira e të mirave?
DASHURIA
Unë edhe kur jam nuk e di se si më duket se nuk jam. Nuk di si t’ua them,
hirësi, nuk jam për vete apo për të tjerët.
MISIONARI
E di, e di. Të gjithë ankoheni te unë. Madje, edhe para se të ankoheni, sikur
do të më jepni shenjë se çdo gjë duhet ta ndreq unë.
DASHURIA
Nga një Misionar gjithsesi se do të pritej një gjë e tillë.
MISIONARI
Mirëpo disave, m’është mbushur mendja, se do të duhej t’ua rregulloja edhe
jetën në shtrat. E atë nuk e bëj dot. Jo vetëm se nuk e bëj, por madje edhe
sikur ta kisha në dorë nuk do të kishte kuptim ta bëja.
DASHURIA
Por po m’duket se po harroni hirësi se investimi në lumturinë e të tjerëve
është investim në lumturinë e vetes.
MISIONARI
Keni të drejtë kur filozofoni kështu. Por një gjë është duhet ta dijë edhe ai që
nuk e di: shpresat duhen varur vetëm te vetja. Më duket se është thënie e një
shkrimtari gjerman.
DASHURIA
Si mund ta thoni një gjë të tillë për një vend që doli i rrënuar nga lufta, për
një vend me plagë të hapura, me qenie të dashura që ende nuk dihet ku iu
kanë mbetur eshtrat.
MISIONARI
Desha ta them vërtetësinë e hidhur, a vërtetësinë e vërtetë. Fëmijët presin
gjithmonë nga të tjerët: edhe mbrojtje, edhe mbështetje... Të rriturit, të
pjekurit do të duhej të zbatonin një tjetër filozofi të jetës.
173