ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι.ΚΑΡΓΑΚΟΣ
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine) ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!! Strabo – “Geography” “There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.” (Strab. 7.fragments.9) ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine)
ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!!
Strabo – “Geography”
“There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.”
(Strab. 7.fragments.9)
ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ΕΠ<strong>Ι</strong>ΛΟΓΟΣ<br />
Θα ήταν έξω από το έδαφος της ιστορικής πραγματικότητας εκείνος που θα υποστήριζε<br />
πως το νεώτερο ελληνικό έθνος είναι αμίαντο, έξω από μείξεις και προσμείξεις με άλλους<br />
λαούς, αφού λαός άμικτος δεν υπήρξε ούτε κατά την αρχαία εποχή. Όπως λοιπόν το αρχαίο<br />
ελληνικό έθνος προέκυψε από την πρόσμειξη διαφόρων πληθυσμιακών στοιχείων, όμοια<br />
και το νεώτερο ελληνικό έθνος αποτελεί ένα προσχωσιγενές έδαφος, που σχηματίσθηκε<br />
από επάλληλα πληθυσμιακά στρώματα και που όμως την terra firma, το σταθερό έδαφος,<br />
αποτελεί ο ελληνικός κόσμος, η ελληνική παράδοση, η ελληνική γλώσσα και παιδεία κι<br />
ακόμη οι μνήμες ‐και μιλώ για τη λαϊκή βάση‐ του ένδοξου παρελθόντος. Πώς εξηγείται ότι<br />
ακόμη και Αλβανοί στα χρόνια του σκληρού χοτζικού παρελθόντος έδιναν στα παιδιά τους<br />
αρχαιοελληνικά ονόματα; Κι ακόμη ας έχουμε υπόψη ότι πολλά δήθεν αμιγή αλβανικά<br />
ονόματα είναι χαϊδευτική εκφορά αρχαίων ελληνικών. Παράδειγμα ενδεικτικό είναι τα<br />
ονόματα Περικλής που στην αρβανίτικη λαλιά έγινε Πέρο, Κλι, Περικλάτσe, Λάτσσe,<br />
Περικλάτσσι, Λάτσσι και το Δημήτριος, που έγινε Μίτρο, Μίτσσι, Μίτι, Δημητράτσσε,<br />
Τάτσσε, Μίτρe, Τάκιο.<br />
Δεν πρέπει να μας ενοχλεί η ιδέα των επιμειξιών, διότι χάρη σ' αυτές δημιουργείται το<br />
κράμα των ισχυρών λαών. Σημασία έχει η αφομοίωση των ξένων πληθυσμιακών στοιχείων,<br />
η δημιουργική ένταξη μέσα στο κύριο ελληνικό σώμα. Οι Αλβανοί, όπως έγραψε ο εθνικός<br />
μας ιστορικός Κων/νος Παπαρρηγόπουλος, σε μια περίοδο κάμψης του ελληνικού κόσμου,<br />
εκράτυναν τον μάχιμον της ελληνικής φυλής και της έδωσαν νέα αλκή. Το γεγονός ότι και<br />
σήμερα υπάρχουν αλβανόφωνοι σε πολλά ελληνικά χωριά, δεν σημαίνει ότι αυτά είναι<br />
σχηματισμοί αμιγούς αλβανικού πληθυσμού ούτε πάλι τα διπλανά τους ελληνόφωνα είναι<br />
σχηματισμένα από αμιγείς ελληνικούς πληθυσμούς. Εξ άλλου τ' αρβανίτικα σε παλαιότερα<br />
και νεώτερα χρόνια λειτούργησαν, όπως και η αθιγγανική, σαν είδος επαγγελματικής<br />
γλώσσας. Είναι αφελείς αυτοί που νομίζουν ότι η γλωσσομάθεια είναι προνόμιο της δικής<br />
μας εποχής. Στα χρόνια της δουλείας ‐και εξ αιτίας της δουλείας‐ πλείστοι ραγιάδες<br />
μάθαιναν τουρκικά (όπως και πλείστοι Τούρκοι μάθαιναν ελληνικά), αλλά και αλβανικά, και<br />
πλείστοι λόγω γειτνιάσεως, συναλλαγών, ταξιδιών κ.λπ. μάθαιναν σλαβικά, βλάχικα,<br />
αραβικά, ιταλικά κ.λπ. Παράλληλα υπήρχαν πολλές επαγγελματικές γλώσσες στη χώρα μας,<br />
που τουλάχιστον τον παλαιό καιρό είχαν αριθμό λέξεων ισόποσο με την λαλουμένη τότε<br />
αλβανική. Ο αναγνώστης ας μην εκπλαγεί από τον αριθμό και την ποικιλία των «γλωσσών»<br />
που μιλιούνταν τουλάχιστον ως την προπολεμική εποχή στην Ελλάδα. Μια μικρή<br />
δειγματολειψία ενδέχεται να του δημιουργήσει την εντύπωση ότι αποτελούσαμε ‐εξ αιτίας<br />
των γλωσσών αυτών‐ ένα είδος γλωσσικής Βαβέλ. Αναφέρω από μνήμης μερικές:<br />
α. Κουδαρίτικα: Μυστικό γλωσσικό ιδίωμα των κουδαραίων, ήτοι των κτιστών της<br />
Ευρυτανίας και της Μακεδονίας, ιδίως από τη Σιάτιστα.<br />
β. Αλειφιάτικα: Μυστικό γλωσσικό ιδίωμα των αλειφιάδων, ήτοι των γανωτήδων και<br />
καλατζήδων.<br />
γ. Γαλαντζίδικα ή Καλαντζίδικα: Γλωσσικό ιδίωμα των καλαντζήδων του Μπαμπουριού,<br />
χωρίου της επαρχίας Φιλιατών.
Change language