ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι.ΚΑΡΓΑΚΟΣ
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine) ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!! Strabo – “Geography” “There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.” (Strab. 7.fragments.9) ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine)
ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!!
Strabo – “Geography”
“There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.”
(Strab. 7.fragments.9)
ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
λέγονταν «πλεκεσίες» (από την αλβανική λέξη πλιάκ = γέρος), δηλαδή γερουσίες. Επειδή<br />
ήσαν σκληραγωγημένοι, χρησιμοποιήθηκαν συχνά ως μισθοφόροι. Ωστόσο, δεν είχαν την<br />
πολεμικότητα των Τόσκων και των Γκέκηδων. Στίφη Λιάπηδων ακολούθησαν τους μεγάλους<br />
Αλβανούς φυλάρχους στις προς Νότον καθόδους τους. Κατά τον Χρ. <strong>Ι</strong>. Σούλη, τον σπανίας<br />
παιδείας Ηπειρώτη, από Λιάπηδες αποδασμούς προέρχονται πολλές σουλιώτικες φάρες και<br />
λοιποί Αλβανόφωνοι των ελληνικών περιοχών. Ο στρατός του Αλή πασά, κατά το αλβανικό<br />
μέρος του, απαρτιζόταν από Λιάπηδες. Γι' αυτό το δημοτικό λέει: «Η Δέσπω αφέντες<br />
Λιάπηδες δεν έκανε, δεν κάνει».<br />
Λέγεται ότι οι Λιάπηδες σέβονται την «μπέσα» (τον λόγο τιμής), ωστόσο στην κρίσιμη<br />
στιγμή, εγκατέλειψαν τον Αλή και πήγαν με το σουλτάνο. Το 1848 όμως υπό την ηγεσία του<br />
Γκιουλέκα 89 οι Λιάπηδες στασίασαν αλλά το κίνημά τους καταπνίγηκε ευχερώς και με τρόπο<br />
σκληρό. Πολλοί Λιάπηδες διακρίθηκαν στον τουρκικό στρατό και στην τουρκική διοίκηση. Ο<br />
Αλή πασάς και ο Μεγάλος Βεζύρης του σουλτάνου Χαμίτ Β', ο περίφημος Φερήτ πασάς<br />
Βλιώρας ήσαν Λιάπηδες. Η λέξη Λιάπης στη νέα ελληνική χρησιμοποιείται ελάχιστα ως<br />
εθνωνυμία και περισσότερο με υβριστική ή ονειδιστική σημασία. Λιάπης = ο άρπαγας, ο<br />
κακοποιός, ο ατημέλητος.<br />
δ. Η Τσαμουριά και οι Τσ(ι)άμηδες<br />
Οι λέξεις Τσάμης, τσάμικος (Τσιάμης, τσιάμικος), είναι ευρύτατα διαδεδομένες στον<br />
ελληνικό χώρο. Η πρώτη χρησιμοποιείται ως επώνυμο ή παρωνύμιο και η δεύτερη για τον<br />
προσδιορισμό του γνωστού κλέφτικου χορού και του δύστροπου ή φορτικού ανθρώπου.<br />
Π.χ. μου 'γινες τσάμικος ταμπάκος. Γενικώτερα, Τσάμηδες ονομάζονταν οι κάτοικοι της<br />
Τσαμουριάς. Τσαμουριά στη λαϊκή γλώσσα εξακολουθεί να λέγεται κυρίως η περιοχή<br />
Φιλιατών, Πάργας, Μαργαριτίου και Παραμυθιάς, δηλαδή ο χώρος της αρχαίας<br />
Θεσπρωτίας που απαρτίζει σήμερα τον ομώνυμο νομό. Η Τσαμουριά, δηλαδή ο τόπος των<br />
Τσάμηδων, εκτεινόταν ως τα χωριά του Δελβίνου και το Βουθρωτό. Η πεδιάδα της<br />
Παραμυθιάς και του Μαργαριτίου ήσαν οι πιο εύφορες περιοχές της Ηπείρου, γι' αυτό<br />
είχαν ελκύσει την προσοχή των ισχυρών τσάμικων οικογενειών που έλεγχαν κατά τρόπο<br />
φεουδαρχικό την περιοχή. Κατά τον 19ο αιώνα η περιοχή Φιλιατών είχε χωριστεί σε δύο<br />
σφόδρα αλληλομαχόμενες φατρίες, των Ντεκάτων και των Σεϊκάτων. Στην Παραμυθιά<br />
δέσποζε επί δύο αιώνες η οικογένεια των Προνιαίων, που είχαν γίνει τύραννοι για τον<br />
τοπικό πληθυσμό. Οι Προνιάτες βρίσκονταν σε συνεχείς συγκρούσεις με τους Σουλιώτες<br />
που είχαν επεκτείνει την κυριαρχία τους στο νότιο μέρος της Τσαμουριάς. Ο Αλή πασάς,<br />
προκειμένου να επιβάλει την απόλυτη κυριαρχία του επί της Ηπείρου, κτύπησε όχι μόνο<br />
τους Σουλιώτες αλλά και τους μπέηδες της Τσαμουριάς.<br />
Σχετικά με την καταγωγή των Τσάμηδων και του ονόματος των Τσάμηδων οι γνώμες<br />
ποικίλλουν. Εικάζεται πάντως ότι οι Τσάμηδες δεν αποτελούν ιδιαίτερη αλβανική φυλή.<br />
Ήσαν «σμιγάδι» Ελλήνων και Αλβανών οι οποίοι κατά τον 17ο αιώνα εξισλαμίσθηκαν όχι με<br />
τη βία αλλά από συμφεροντολογία, για να έχουν υπό τη δική τους κυριαρχία την περιοχή<br />
που κατοικούσαν. Λόγω των μεταξύ τους επιγαμιών διαμόρφωσαν έναν ξεχωριστό τύπο:<br />
ήσαν ωραίοι στην εμφάνιση, υψηλοί, δυνατοί και ευκίνητοι, αλλά δόλιοι και εκδικητικοί, με<br />
έντονη την τάση της αρπαγής. Κατ' αντίθεση προς τους άλλους Ηπειρώτες, που είναι ο πιο<br />
έντονα μεταναστευτικός λαός της Ελλάδος, οι Τσάμηδες δεν είχαν τη ροπή για
Change language