You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>İkimizin</strong><br />
Hekayəsi<br />
Filmləri çox sevirdin. İndi anlayıram, ortaq nötqəmiz<br />
təkcə bu imiş. Sən baxdığın filmləri həyatınmış kimi yaşayırdın.<br />
Mənsə unudurdum gedirdi. Əzbərləyə bildiyim tək<br />
film sənin adındı. Birlikdə baxdığımız filmləri unutmamaqçün<br />
onlar haqqında xəlvəti yazırdım...<br />
<strong>Müşfiq</strong> <strong>XAN</strong>
<strong>Müşfiq</strong> <strong>XAN</strong><br />
<strong>İkimizin</strong><br />
Hekayəsi
www.mushfigkhan.com<br />
www.facebook/Müsfiq Xan<br />
Instagram @musfiqxan<br />
<strong>İkimizin</strong> <strong>hekayəsi</strong><br />
Hekayə və miniatürlər<br />
14 – 02 – 2018<br />
www.hedefnesrleri.az<br />
<strong>Müşfiq</strong> <strong>XAN</strong><br />
“<strong>XAN</strong>” nəşriyyatı<br />
Bakı-2018. 156 Səhifə<br />
ISBN: 9001020801180<br />
Korrektor:<br />
Asifə Əfəndi<br />
Texniki redaktor:<br />
BəxtiYar<br />
Dizayn və qrafika:<br />
Tamerlan İsmayılzadə<br />
Müəllif hüquqları qorunmur.<br />
Müəllifin razılığı olmadan surətini çıxara, yaya və<br />
mətnləri öz imzanızla çap etdirə bilərsiniz.
İlk Addım
Yanvar<br />
Sən sev məni. Hə, məncə, sev. Sevgisizlikdən ölə<br />
bilərəm. Sən sevməsən, məsələn, içində olduğum<br />
döyüşdə həlak ola bilərəm. Dünyasını dəyişdi,<br />
– deyərlər. Ya da çarəsi olmayan xəstəliyin qucağında<br />
taparlar məni. Çox keçməz vəfat etdi, rəhmətə getdi,<br />
aramızdan ayrıldı, ya da nə bilim, ömrünü başa vurdu,<br />
gözlərini əbədi yumdu, – deyərlər. Məncə mütləq<br />
sev məni. Yox, olmadısa, düşünüb vaz keçməli oldunsa,<br />
bir də gördün intihar etdi xəbərin alarsan. Amma<br />
sən indi bunların heç birini düşünmə. Səni incitməyim,<br />
bilirsən, gündə min yol, gündə yüz cür ölmək<br />
var. Daşı tök ətəyindən, sən bir yolu, bir cür olanı seç<br />
– sev məni. Məni sev deyə hər saatım özümü təhdidlə<br />
keçir. Çünki məni sevməsən ən azı həyatımı itirə<br />
bilərəm...<br />
Bugün sənə məktub yazacaqdım. Çoxdandır susuram,<br />
yazmaq üçün bütün sözlərimi tükətmişəm sanki.<br />
Ürəyim tükənib, sən sözləri önəmsəmə. Amma bugün<br />
sənə məktub yazacaqdım... Həmin gündən həftələr<br />
ötür. Sadə insanların qarmaqarışıq həyat dramları<br />
kimisusqun kimsələrin söyləntiləri də bəsit, amma<br />
anlaşılmaz olur. Sənə səndən yazmaq üçün bildiklərimi<br />
unutmaq istəyirəm. Dünyanın gözümdən düşdüyü<br />
yerdə səni tapdım. Qaytardın mənə, xatırlatdın<br />
mənəhəyatın nə qədər şirin, dünyanın nə qədər böyük<br />
7
olduğunu. İsrar edirdim, həyat acımasız, dünya çox<br />
kiçikdir, – deyə. Bütün fikirlərimi alt-üst etdin. İyirmi<br />
bir ildə qazandıqlarımı bir ildə itirdim. Geridə kəsri<br />
olan bircə il qaldı. Mən bu kəsrdə yaşadım. Yalnız bir<br />
il. Məxrəcdəmi, surətdəmi, əslində nə fərqivar ki? Nisbət<br />
həmişə bir oldu.O gün sənə məktub yazacaqdım.<br />
Doğrusu, elə bu gün də, sabah da. Tamamlamaq nəsib<br />
olmadı. Nə edə bilərəm ki? O boyda xəyalın içindən<br />
təkcə öz atdığım addımları xatırlayıram. Sənsə dayandığın<br />
yerdəsən. Sanasan görüşünə gəlmişəm. Özümü<br />
götürüb gəlmişəm, lakin mən yoxam. Sən varsan, ikiniz<br />
var. Mən gəlmirəm, gələ bilmirəm. İşin qəribə yanı<br />
bu ki, özümü səndən ayıra da bilmirəm. Aşiq olub,<br />
nədi, baş açmıram. Mənsə hələ də məktubumu düşünürəm.<br />
Axı bu gün sənə məktub yazacaqdım...<br />
Dostlarım havalandığımı düşünürlər. Nə yaxşı ki,<br />
aralarında halımdan anlayan da var. Eşitməzdən gəldim,<br />
məndən danışırdılar.<br />
– Səncə nolub ona? Adam hard rock’a qulaq asıb<br />
kövrəlir.<br />
– Rahat burax, aşiq olub.<br />
O uşaq vaxtıydı, riyaziyyat müəllimimiz açılmayan<br />
mötərizələrin bağlanmasının mümkünsüzlüyün-<br />
8
nən danışardı. İndi bizim mötərizələrnən oynayan<br />
yaşımız da deyil. Böyüdük, həyatın çəki-düzəni də<br />
dəyişdi. Açılan mötərizələrin bağlanacağı günü gözləyə-gözləyə<br />
keçdi ömrümüz də. Qəm-kədər gələndə<br />
batmanla gəldi, bir misqal xoşgüləş sözə həsrət qoydular<br />
qulaqlarımızı...<br />
Olsun ki, günəş deyilsən, amma dünyamsan. Və<br />
mən sənə tutulmuşam. Olsun ki, günəş də olmaq<br />
istərsən, deyim biləsən, gecələri çəkilmir. Hərçənd,<br />
gözləntisi bol, ümidi az, həsrəti çox, uzaqlığı ən az<br />
mənim qədər, yaxınlığı ən çox sənin qədər, tənhalığı<br />
mənim boyda, yoxluğu bizim boyda – darıxmaqlar –<br />
olsun ki, VAR...<br />
Sənsizliyin yiyəsizlik halı<br />
Və getmək – bəzən çox sevə bilməkdi. Unutmaq<br />
deyil əslində, unuda bilməyəcəyini ömürlük gözə almaqdı.<br />
Getmək, səni tərk etmək də deyil, sənin sənsizliyinə<br />
köçməkdi, iz salmaqdı. Əslindəadını unutduğum<br />
eşq romanının sətirlərində.<br />
Və, Sənsizlik... bir insan ömrünün sətirlərinə sığmayan<br />
ən uzun sözdü. Əslində, təkbaşına natamam<br />
9
otuz doqquzuncu filmimiz<br />
“Jeux d’Enfants” –<br />
“Sevməyə Cəsarətin Varmı?” (2003) / Fransa, Belçika<br />
Çox yaxın dost olan Julien və Sophienin uşaqkən<br />
oynadıqları bir oyun həyatları boyu davam edəcək<br />
bir yarışa dönəcək. Heç gözləmədiyiniz ibrətamiz bir<br />
sonluq...<br />
Rejissoru Yann Samuell, əsas rol ifaçılarısa Marion<br />
Cotillard, Guillaume Canet, Thibault Verhaeghe,<br />
Joséphine Lebas-Joly, Gilles Lellouchedir.<br />
qırxıncı filmimiz<br />
“Remember Me” –<br />
“Məni Unutma” (2010) / ABŞ<br />
Allen Coulterin çəkdiyi bu romantik filmin əsas<br />
rol oyunçuları Robert Pattinson, Emilie de Ravin, Pierce<br />
Brosnan, Lena Olin, Chris Cooperdir.<br />
Tyler və Allynin yeni başlayan münasibətləri<br />
ikisinin də yaxın keçmişdə yaşadıqları travmaların<br />
kölgəsində başlamışdır. Hələlik onlarçün hər cazib<br />
görünür. Tam həyatlarının öz cığırına düşdüyünü<br />
sandıqları bir zamanda gözlənilmədən baş verən hadisə<br />
münasibətlərini dərindən əsdirəcək...
Change language