VUKOVARSKA TRAGEDIJA 1991

Vukovarska tragedija 1991
Organizator kontakata bio je Milan Buškajin, vlasnik privatnog
ugostiteljskog objekta u Štutgartu inače emigrant iz sela Čisla kod Omiša,
rukovodilac HDP-a za Evropu. Tu je i Goran Ribičič (emigrant od 1985, jedno
vreme predsednik HDP za Evropu posle pobede HDZ na izborima u
Hrvatskoj vratio se u zemlju i pristupio formiranju HDP a potom i hrvatske
uzdanice u Osijeku), šire govorio o HDZ-u i programu organizacije, o
planovima osnivanja samostalne države Hrvatske i o potrebi da se u te
aktivnosti najneposrednije uključi emigracija. Na drugom sastanku šire je
govorio o HDZ-u kao ʺpokretu svih Hrvataʺ, zahtevao je veću finansijsku
podršku a za uzvrat je obećao da će i neki čelnici HDZ odlučno zalagati za
povratak emigracije u zemlju i za legalizovanje njezine aktivnosti. Ti i drugi
kontakti s pojedincima i rukovodstvima emigrantskih organizacija održavani
su u najvećoj tajnosti.
Na tim sastancima razmatrana je aktivnost orgnaizacije u slučaju
poraza HDZ-a i drugih opozicionih partija. Radikalno krilo oko Dinka Dedića
(urednika Hrvatskog tjednika, član rukovodstva HDP u Melburnu, po
mišljenju nekih prva ličnost u HDP) i Ante Šute (rukovodilac HDP-a za
Australiju), zagovaralo je izvođenje terorističkih akcija. U vezi s tim Dedić je
novembra 1989. godine došao u Nemačku iz Australije a Šuto u decembru iste
godine.
Zna se i o povezanosti Lista ʺMladinaʺ sa rukovodstvom HDP još od
1988. godine. Članovi redakcije ʺMladineʺ činili su značajne usluge HDP-u
tako što je putem njih išlo rasturanje propagandnih letaka i što su ih
snabdevali štampom iz Jugoslavije kako bi HDP mogao da sprovodi svoju
propagandu i subverzivnu aktivnost. Inače ʺMladinaʺ i ʺNova revijaʺ od 70
godina ustupaju prostor poznatim hrvatskim nacionalistima (Šeksu, Veselici,
Čičku, Šošiću, Budiši i dr.) a HDP-a od 1989. godine, kada su obavljeni
intervjui sa N. Štedula i M. Buškapna.
Poznato je da je u vezi sa rukovodstvom HDP bio i Igor Bavčar.
Nakon izbora – sprega neposrednija
Posle izbora u Hrvatskoj stvoreni su uslovi za nesmetan dolazak u
zemlju pripadnika emigracije među kojima i 11 najistaknutijih ekstremista
HDP. Prihvat su organizovali neki od rukovodilaca HDZ-a. Uskoro je i
Hrvatski državotvorni pokret formiran i u zemlji kao produžena ruka HDZ-a.
Delovao je pod okriljem HDZ-a i predstavljao neku vrstu (radikalne desnice).
On je bio potreban HDZ-u da bi ovaj mogao opravdati svoje akcije što znači
da je HDP zamišljen kao neka vrsta prethodnice HDZ-a koja je sprovoditi
124
Vukovarska tragedija 1991
radikalnije akcije, stvarati slobodan prostor za delovanje HDZ-a i kao faktor
na koji će se prebacivati sva krivica ukoliko bi HDZ bio kritikovan zbog svojih
aktivnosti. HDP je nakon formiranja delovao u ilegali jer se nije mogao
registrovati. Sugerisao je da se pripadnici HDP učlanjuju u Hrvatsku stranku
prava a kasnije i u Hrvatsku stranku koja legalno deluje. Pokret je izašao iz
ilegale i registrovan je tek kad je Štedul došao u Zagreb. U Zagrebu je 13. X.
1990. održana osnivačka skupština HDP. Radi pripreme Skupštine Štedul je u
junu u Zagreb uputio Tihomira Oreškovića a potom Mladena Škarpa, a i
Dinko Dedič se u to uključio. Namera je bila da se po ugledu na američki kju
kluks klan formira HDP za izvođenje terorističkih akcija.
Formiranje Hrvatske uzdanice usledilo je nakon neuspeha sa HDP-om
u osijeku. Prilikom formiranja organizacije i postavljanja njezinih ciljeva i
zadataka teroristi su se rukovodili iskustvima španske ETA-e. Hrvatska
uzdanica je zamišljena kao samosalna organizacija za izvršavanje specijalnih
zadataka. Ona predstavlja ekstremno-teroristički i egzekutivni deo HDZ-a bez
obzira na žrtve.
Izbor članova vršen je iz članstva HDP u kome su već bili probrani i
provereni članovi HDZ-a spremni za izvršavanje svakog zadatka. Od 80
članova HDP-a posebnom selekcijom izabrano je 40. Oni su polagali posebnu
prisegu (zakletvu) pred hrvatskim barjakom. Svaki član se obavezao na
bezpogovorno izvršavanje svih zadataka koje će dobiti od HDZ.
Budući da je nakon formiranja Hrvatske uzdanice nastao problem
njezinog legalizovanja pojedinci iz Vrhovništva Hrvatske usmerili su ih prema
HSP, a zatim HS. Bilo je predviđeno da HU, samostalno i u koordinaciji sa
HDZ-om učestvuje u ostvarenju plana odbrane Osijeka, izvršavanjem
različitih zadataka: izolacija i obezbeđenje objekata (RTV Osijek, SO, PTT i
SUP, železničkog i autobuskog kolodvora, Trga slobode i sl.) i blokiranjem
ulica, po potrebi i zaprečavanjem ulica koje vode ka vojnim objektima,
zauzimanjem mostova na Dravi, blokiranjem prilaza ka gradu, postavljanjem
barikada u samom gradu, smirivanjem nereda na ulicama i po potrebi
izazivanjem nereda i sl. U ʺofanzivnoj varijantiʺ predviđeno je da se HU
angažuje i na teritoriji Srbije (Vojvodine) kao prethodnica ojačana u početku sa
80 članova hrvatske mladeži sa ciljem propagandnog delovanja među
hrvatskim življem i njegovog regrutovanja u hrvatsku vojsku za odbranu
suvereniteta i uspostavljanje hrvatske ʺu povijesnim granicamaʺ.
Za takvo angažovanje HU razrađen je plan odbrane Osijeka i formiran
je štab za Slavoniju u koji su ušli: Branimir Glavaš u ime HDZ, Damir Horvat
za HU (rukovodilac akcije odbrane Osijeka), predstavnik TO, predstavnik
125