VUKOVARSKA TRAGEDIJA 1991

Vukovarska tragedija 1991
Cetine zaposjeli još u ranom srednjem vijeku; da se radi o gradovima čije je
srpsko stanovništvo u svojoj ogromnoj većini pokatoličeno tek u osamnaestom
i devetnaestom stoljeću, o gradovima u koje je hrvatska nacionalna svijest
počela da prodire tek u novije doba. Zašto se svi nesporazumi sa sobom i
svijetom ne bi prevzilazili bar na nivou opšte odrednice – ’jugoslovenski
gradovi’, što bi Dalmatinci, koji još uvijek žive u relaciji ’stara vira’ – ’nova
vira’, toplo pozdravili. Svijet prati ove naše iskaze i na bazi njih gradi utiske o
’agresorskoj JNA’ i o ’srpskom imperijalizmu’.
(...) Svijet će iz naše slobodarske upornosti, iz naše solidarnosti kad-tad
izvući prave zaključke. Moraće da dozvoli pravo na slobodui i nezavisnost
narodu koji nikada u istoriji nije bio agresor. Ako se to ne desi, preostaje nam
jedino da se za to pravo izborimo.
(...) Plavi šlemovi nas mogu dovesti do mira ako budu upotrebljeni na
liniji razdvajanja sukobljenih strana, ako se pojave tamo gdje su jedino
potrebni. Ako, medjutim, budu postavljeni na srpskim etnilkim prostorima s
ciljem njihovog zadržavanja u granicama titovske Hrvatske, biće to znak da
stupa na scenu jedan poseban vid antisrpske politike: neutralizacija slobodara
putem njihove duge, perfidne blagoutrobne pripreme zašidjardjijsko
konstituisanje i utapanje u tudjinsku orbitu. Krajnji cilj može samo biti njihovo
predavanje na milost i nemilost nekoj novoj Hrvatskoj. Put ka tom cilju može
da vodi i preko evropskih graničnih relativizacija, koje svojim objektivnim
dejstvom treba da prikrivaju zadnje namjere velikih mešetara.
(...) Za mnoge su granice kože leoparda neprirodne. Učinimo ih
prirodnim preraspodjelom ljudi i teritorija – i na kopnu i na moru“. (NIN,
13. decembar 1991)
Miodrag Popov, voditelj Dnevnikovog dodatka: „Vukovar je danas
razrušen, ali oslobođen grad“. (TV Beograd, 13. decembar 1991)
14. decembar
U Jugoslovenskom kulturnom centru u Parizu otvorena izložba o
genocidu nad srpskim narodom u Hrvatskoj. Budimir Košutić,
potpredsednik vlade Srbije, podsetio je da su pre 50 godina, u Nezavisnoj
Državi Hrvatskoj ubijeno više stotina hiljada Srba, Jevreja i Cigana na
najmonstruozniji način samo zbog svoje nacionalnosti ili verske pripadnosti
19. decembar
Republika Srpska Krajina proglašava Knin za svoj glavni grad. Milan
Babić, dotadašnji predsednik vlade preuzima funkciju predsednika republike.
Time se ujedinjene dve teritorijalno nepovezane jedinice u Hrvatskoj pod
94
Vukovarska tragedija 1991
kontrolom Srba i JNA, poznate kao Srpska autonomna oblast Slavonija,
Baranja i zapadni Srem. RSK traži priznanje od strane Srbije i UN.
20. decembar
Ante Markoviuć, predsednik SIV, podnosi ostavku, jer nije hteo da
prihvati budžet za 1992. godinu koji je nazvao “ratnim budžetom”.
23. decemabr
Nemačka priznala nezavisnost Hrvatske i Slovenije.
28. decembar
Skupština Srbije usvojila Deklaraciju: U svetlu kontinuirane
jednostrane secesije Republike Hrvatske i najnovije eskalacije podrške toj
secesiji od strane EZ i posebno nekih njenih vodećih članica, Vlada Republike
Srbije akt proglašenja Republike Srpske Krajine smatra aktom samoodbarne
od pogubnih posledica koje bi jednostrano priznavanje nezavisnosti Hrvatske
imalo za biološki opstanak i osnovna nacionalna i ljudska prava srpskog
naroda u tim krajevima. Srpski narod u administrativnim granicama Hrvatske
suočen je sa protivpravnim postupanjem kako hrvatskih republičkih vlasti
tako i sa nizom protivpravnih postupaka EZ i nekih njenih članica. U takvim
okolnostima svi pravni poreci na svetu priznaju pravo na samoodbranu kao
akciju preduzetu radi sopstvene zaštite. (Politika, 28. decembar 1991)
29. decembar
Mihailo Marković, akademik: „Stvaranje nove Jugoslavije postalo je
moguće 24. decembra, odmah posle izjašnjavanja svih naših republika o
briselskoj rezoluciji. Odmah je mogućre početi rad na konstituisanju njenih
osnovnih institucija. Ukoliko mirovne snage UN dodju na teritoriju Republike
Krajine ona će se privremeno naći pod medjunarodnom zaštitom, van granica
Hrvatske i Jugoslavije. Njeno naknando priključenje Jugoslaviji demokratskim
putem bilo bi samo pitanje vremena“. (Politika, 29. decembar 1991)
31. decembar
Borislav Jović, predsednik krnje SFRJ: „(...) Koncept angažovanja
mirovnih snaga Ujedinjenih nacija isključivo se odnosi na prekid oružanih
sukoba i uspostavljanje mira i ne zadire u organizaciju vlasti na pojedinim
teritorijama u odnosu na faktičko stanje. Vlast faktički ostaje srpskom narodu
do konačnog političkog rešenja (a svakako i posle toga)“. (Borisav Jović,
Poslednji dani SFRJ, Prizma Kragujevac, 1996, str. 421)
95