VUKOVARSKA TRAGEDIJA 1991

Vukovarska tragedija 1991
9. novembar
Predsedništvo SFRJ (krnje) uputilo Savetu bezbednosti UN pismo u
kojem traži hitno upućivanje mirovnih snaga UN u Hrvatsku. Izmedju ostalog
se kaže: “ Na taj način mirovne snage UN stvorile bi tampon zonu i tazdvojile
starne u sukobu, sve dok na miran, pravičan i medjunarodno pravno
zasnovan način, uz angažovanje i UN, ne reši jugoslovenska kriza. Time bi se
stvorili neophodni uslovi da Predsedništvo SFRJ, kao vrhovni komandant
oružanih snaga SFRJ, donese olduku o dezangažovanju JNA u sprečavanju
medjunacionalnih sukoba na teritoriji Republike Hrvatske. (Borislav Jović,
Poslednji dani SFRJ, Prizma, Kragujevac 1996, str 410)
11. novembar
Novi napad JNA na Dubrovnik.
12. novembra
Na sastanku EZ u Nordvijku osudjena eskalacija napada JNA na
Vukovar, Dubrovnik i druge gradove u Hrvatskoj.
15. novembar
General-potpukovnik Marko Negovanović, pomoćnik saveznog
sekretara za narodnu odbranu: „(...) Prvo, Srbi u Hrvatskoj se ne mogu braniti
od genocida ukoliko nisu spremni da brane sami sebe. Ima negde oko 30
hiljada sposobnih ljudi iz tih krajeva. Ja nemam kod sebe koliko njih trenutno
sada nosi pušku. Prema tome, rezerve su tu. I potpuno se slažem sa vama da
njihovo mesto nije ovde nego tamo.
(...) Ima zagovarača iz vrhovništva Hrvatske da oni prihvataju mirovne
snage, ali koje bi bile na granici Srbije i Hrvatske. Čak Mesić kaže sada u Rimu
da okruže Srbiju u celini, a to znači da se obezbedi secesija Hrvatske, odnosno
genocid nad srpskim narodom u Hrvatskoj.
Bez obzira na sve, mi ćemo, mislim na nas koji hoćemo da živimo u
Jugoslaviji, dobiti ono što smo spremni sabljom da dobijemo i dobranimo. To
mora biti svakome jasno. U okviru ciljeva koje imamo gde stane naš vojnik i to
održi, to može i politički da se brani. Mirovne snage nisu borbene snage i to
ne podrazumeva povlačenje snage JNA. Ona ostaje u kriznim žarištima. JNA
ostaje do političkih rešenja, uz ove snage.“ (NIN, 15. novembar 1991)
86
Vukovarska tragedija 1991
18. novembar
JNA, TO Srbije i srpske milicije zauzeli Vukovar – deo civila u zbegu,
deo ubijen, a deo se odvodi u logore u Srbiju. Kninski korpus ubija civile u
Škabrnji (81) i Nadinu (18) u severnodalmatinskom zaledju.
20. novembar
(…) Potkraj opsade Vukovara od strane savezne armije i srpskih trupa,
u trenutku kad su u Beogradu zaređale antiratne demonstracije, objavljena je
informacija dopisnika Reutersa Vjekoslava Radovića o pokolju 41 deteta
srpskog porekla u dobi od pet do sedam godina, u jednoj osnovnoj školi u
Borovu NaseljuTelevizija Beograd će sate programa posvetiti toj nepotvrđenoj
informaciji: prvi put objavljena u jednoj reportaži sa ratišta, ona će kao udarna
vest biti dalje prenošena u večernjim dnevnicima i televizijskim emisijama. U
jednoj specijalnoj informativnoj emisiji posvećenoj događajima u Vukovaru i
zapadnoj Slavoniji, gost je fotograf slobodnjak Goran Mikić, koji je prvi preneo
tu informaciju. Tokom razgovora s njim emitovane su fotografije
izmasakriranih odraslih ljudi, ali nijedan fotos pokolja dece. (“41 Children
Found Dead in School after Croats Flee” /“41 mrtvo dete nađeno u školi nakon
bekstva Hrvata”/, Reuters, 20. novembar 1991)
U večernjem dnevniku voditelj ovako objavljuje tu vest: “Vest o
masakru 41 deteta u osnovnoj školi u Borovu Naselju u centru je pažnje
domaće i inostrane javnosti, domaćih i svetskih agencija i sredstava
informisanja. Nezavisna britanska televizija ITV prenosi izveštaj fotoreportera
Gorana Mikića, prema kome su pripadnici Hrvatske garde, povlačeći se iz
Vukovara, u Borovu Naselju izvršili pravi pokolj, čitavih srpskih porodica.
Prenosi da je celo Borovo Naselje puno leševa ljudi koji su ubijeni noževima ili
sekirama. ITV javlja da ovaj fotoreporter prenosi izjave vojnika Jugoslovenske
narodne armije koji kažu da je 41 srpsko dete zaklano. Ova vest na teleteksu
ITV-a daje se kao hitna. To je prvi put da se javlja o masakrima koje vrše
hrvatski gardisti. Reuters javlja da su hrvatski vojnici optuženi za masakr 41
deteta prilikom povlačenja ispred snaga Jugoslovenske narodne armije.
Reporteri Televizije Beograd a, koliko smo danas obavešteni, i televizijskih
stanica iz gotovo čitavog sveta, čine sve da o ovom stravičnom masakru
javnosti što pre dostave i dokumentarne snimke.”
20. novembar
Razgovor:
- Goran Mikić: “Videli smo najlonske vreće pune malih leševa. Ja sam uspeo
da se dopuzam na jedno dvadeset metara do njih. To se veoma lako može videti da su
87