Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

K aranlık Prens’in Gelini
"Buradayım, değil mi?" dedi Lucia tersçe, herkesin gözlerini ona
dikmesine neden olarak. Aklı başında Lucia pek kimseyi terslemezdi.
"Bunun bedelini ödeyecek olan ben olduğum halde."
"Kim se incinmeni istemiyor," dedi Annika, ardından daha
yumuşak bir biçimde, "ama Lucia, Em'in dehşete kapılmış olduğunu
biliyorsun," diye ekledi.
Şım artılm ış Emma gerçekten de aklını yitiriyor olmalıydı.
Lachlain onun yarı vampir olduğunu bilmesine ve ailesinin çoğu
vampirler tarafından öldürülmüş olmasına rağmen, Emma'ya zarar
vermeyi planlıyormuş gibi konuşmamıştı. Fark etmezdi. Em sadece
onun olduğu şey dolayısıyla dehşete kapılırdı. Ürkek Emma adını
kazara edinmemişti... kendi gölgesinden korkardı.
Diğer vampirler gibi iz sürüyor olabilseydi, Lachlain'den kaçardı.
Ona öğretmeye çalışmışlardı ancak Emma hep çok güçsüz olmuştu...
"Hey, Annika. Orada ne kadar sakinleştirici var?" diye sordu
Regin. "MacRieve'i sadece kızdırmak istemiyorum. Sen tuğlalarla
filan örtülü olduğundan onun nasıl savaştığını görmedin ama adam
acımasız."
"Karışımı cadılardan aldım," dedi Annika. "Filleri bile indirebileceğine
yemin ettiler."
Regin başını iki yana salladı. "Herif kurtadam, bu yeterli ol..."
"Elli fili."
"Ah."
"H azır mısın?" diye sordu Annika, Lucia'ya.
Tabii, Annika. Sen benim muhtemel sevgilimi yakalayabilesin diye ben
kahredici bir acı çekmeye hazırım. Neden olmasın? Düşünceleri delice
olsa da Lucia sakince, "Emma'yı geri alabilmek için ne yapmam
gerekiyorsa yapacağım," dedi.
"Güzel," dedi Annika, sertçe başını sallayıp Lucia'nın yanma
geçerek. "Öyleyse şu işe başlayalım."
Diğerleri yerlerini alırken, Lucia yayını hazırlayıp bir oku kirişe
yerleştirdi. Aileye karşı görev. Onlara ve Emma'ya karşı bağlılık. Dişle-
84