Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

K aranlık P rens’in G elini
Sokağa çıkarak etrafına dikkatle baktı. Dışarıda kimse yoktu.
Ah ama şehir daha yeni yeni bir başka geceye uyanıyordu. Sirenler,
yemek kokuları ve gümbürdeyen müzikle şehir, uykusundan
uyanan bir canavar gibi canlanıyordu. Carrovv bütün duyguların,
heyecanın içini kapladığını hissedebiliyordu. Bir vampir gibi onu
içmek istiyordu. Kaosun ortasında olmak, onu kışkırtmak...
Kızartıcı bir elektrik akımı yüzüne çarparak onu havaya fırlattı.
Bir sokak ötede sırtüstü düşünceye kadar avazı çıktığı kadar bağırdı.
Her yanındaki boncuklar erimiş, cayır cayır yanan plastik, tenini
dağlayarak duman çıkarıyordu.
Saldırıdan ve dumandan başı dönmüş, neredeyse kör olmuş
Carrovv, yeniden avuçlarına enerji çekti. Ne olmuştu böyle? Erkekler
mi yaklaşıyordu? Göremiyorum... Onlara ateş etmek için göremiyorum.
Gölgelere benziyorlardı. Avcundan ateş etti, bir tanesini vurmuş
olabilirdi. Göremiyorum. ..
Kalkmaya, körlemesine kaçmaya çalıştı fakat sadece dizüstü
kalkabildi. Soluk soluğa ölüm büyüsünü söylemek, civarda görgü
tanığı olmadığım ummaktan başka seçeneği yoktu: "Ooth sbell nooth
latoret..
"Ağzım tıkayın!" diye büyüyü yarıda kesti, kaim bir ses.
"Ooth sbell..."
Gölgeli eller onu zorla zapt edip ağzına bant yapıştırdı. Carrovv
vücudundaki bütün güçle dirense de, bileklerini arkasından
bağladılar. Savunmasız bir halde sallandı, daha önce hiç olmadığı
kadar dehşete düşmüştü.
Aynı sesin, "Çuval geçirin," diye emrettiğini duyduğunda,
Carrovv'un etrafım yeni görmeye başlamıştı.
"Hayır, hayır!" diye haykırdı bandın arkasından. Siyah bir çuvalla
sessizce yaklaştılar, başma geçirmek için çuvalı bir çorap gibi
yukarı kıvırdılar.
Ve dünyası bir kere daha karardı...
424