Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
Tüm varlığıyla bunun için yanıp tutuşuyordu, bunu o kadar çok
istiyordu ki muhtemelen kendini kandırıyordu. "Senin... cesedini
gördüm. Onun gerçek olduğuna nasıl inanmam?"
"Beni seç, Garreth. Şu anda beni seç ve buna inan." Lucia kollarını
ona sarıp yanağını boynuna dayadı. Garreth yüzünü onun
yumuşak saçlarına gömdü.
Onu mu seçeyim? Ne kadar sıcak olduğunu hayal ediyor olabilir
miydi? Saçlarının enfes kokusunu veya kendisine yaslıyken nasıl
titrediğini?
Bu bir rüyaysa sona ermesini asla istemiyorum...
Garreth onu omuzlarını kavrayıp önünde tuttu. "Lousha, ben
her zaman seni seçeceğim."
"G-Garreth, gözlerin... altın rengine dönüyor." Garreth'a gözleri
yaşlı bir gülümsemeyle bakü. "Gerçekten geri mi döndün?"
"Ah, tanrılar aşkına, seni öldürdüğümü sandım." Garreth yine
ona sımsıkı sarıldı. "Seni sonsuza dek kaybettiğimi sandım." Ona
uzun süre sarıldı, titredi, onu kollarında salladı. "Sana sahip olmalıyım.
.. sensiz yaşayamam."
"Seni geri aldım, İskoç." Garreth, Lucia'nm da ürperdiğini
hissetti. "Ve Cruach öldü. Sonsuza dek yok oldu."
Garreth, tannyı hayal meyal hatırlıyordu, yalnızca bölük pörçük
anıları vardı. Bu da fazlasıyla yeterliydi. "Nasıl? Dieumort... Cruach
onu yok etmişti?"
Lucia ona bakmak için geri çekildi. "Bana verdiğin sadak işe
yaradı. Tabii artık küçük bir sorunumuz var." Garreth kaşlarını çatınca
Lucia, "Dieumort'u kopyalıyor. Tanrıların neden buna karşı o kadar
direnç gösterdiğini şimdi anlıyorum. Ona ne olacağına Annika'nın
karar vermesi gerekecek," diye açıkladı.
"Bana Cruach'ı anlatmalıydın."
Lucia dizlerini göğsüne doğru çekip soğuk hücre duvarına yaslanarak
oturdu. "Ben... utanıyordum. Onu gördün... O bir canavar.
Yalnızca Regin ile Nıx biliyordu."
409