Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

K aranlık Prens in Gelini
Lucia onun kolunu yakaladı. "Lütfen kendine zarar vermeyi
bırak! Ben gerçeğim, Garreth. Buradayım."
Garreth onun yüzüne dokunmak için uzandı fakat ardından
elini kapayarak yumruk yaptı. "Hayır, ben senin canını yaktım...
o kılıçla. Ben... ben seni... öldürdüm."
"Öyle bir şey yapmadın!" Lucia onun ıslak yanağını okşadı.
"Benim canımı asla yakamazdın. Cruach sana hastalık bulaştırdı...
olmayan şeyleri görmene sebep oldu. Seni bana zarar verdiğine
inandırdı ama sen bunu yapamadın. İçgüdü sana izin vermedi."
"Şimdi olmayan şeyleri görmediğimi nereden bileceğim?" Başını
sertçe iki yana salladı. "Hâlâ orada olmadığımı nereden bileceğim?"
Luda, Garreth'm buna inanmayı deli gibi istediğini görebiliyordu.
Ancak kendi aklından, kendi anılarından kuşku duyması gerekirdi.
"Orada değilsin. Gerçekleştiğini düşündüğün şey, kötü bir tanrının
hilesinden başka bir şey değildi." Lucia onun yüzünü sımsıkı tuttu.
"Burada, Kinevane'de benimlesin. Buna inan, bize inan."
Garreth onun sözlerini uzaktan geliyormuş gibi duyuyordu, saatlerce
birlikte şehvetlerini tükettiklerini düşlemişti. Tekrar tekrar
rahatsız, saldırgan seks yaptıklarını. Ta ki son seferinde, Garreth
onunla sevişinceye kadar.
Ve ardından onun gözyaşları gelmişti, her damla bir tokat gibi
Garreth'ı bulanık bir alacakaranlıktan uyandırmıştı.
Şimdi Garreth neyin gerçek, neyin yanılsama olduğunu ayırt
edemiyordu. Sevdiği tek kadını, Garreth'a canını bağışlaması için
yalvarırken katlettiğine ikna olmuş halde günler geçirmişti.
Şimdiyse Lucia'nın sıcak ve güvenli bir şekilde kollarında olduğuna
inanması gerekiyordu. Lucia, hayattan bile daha çok istediği
kadının, kendisi için buraya geldiğine ve şu anda bu karardık hücrede
olduğuna inanmasım bekliyordu.
408