Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

K aranlık P re n sin Gelini
Lucia, "Garreth, bu gerçek değil. Gerçek değil," sözlerini zorla
söylerken, gözlerinden yaşlar boşandı.
Garreth işitmiyordu, pençelerini etrafındaki toprağa batırmaya
başlamıştı.
"Ah, şimdi Lykae'n dönüşüyor," dedi Cruach. "Canavar yükseliyor,
korku ve şaşkınlıkla öfke içinde senin... parçalarmı kendi
vücuduna topluyor. Ne dokunaklı."
"Cruach, seni bunun için öldüreceğim!" Lucia zincirleri zorladı.
"Buradan ayrılamayacaksın! Sen buraya aitsin." Cruach ona
yaklaşınca Lucia bağırdı. "Sen bir tanrı değilsin... sen topraktaki
bir solucan, bir parazitsin!" Cruach'm yüzüne tükürdü.
Cruach'm uzun dili birden çıkıp çenesindeki tükürüğü aldı.
Lucia'nın sözlerini duymazdan gelerek, "Seni ne yapmalı? Sana
yeniden sahip olabilir ya da etini yiyebilirim," diye mırıldandı. O
san, çizgi halindeki gözleriyle tepeden Lucia'ya arzuyla baktı. "Biliyorum.
İkisini de yapacağım. Aynı anda. Bir yandan verirken bir
yandan senden alacağım." Geri çekilip dört cüppeli Cromit'e sunağa
yanaşm alan işaretini verdi. "Ve tam bir sürtüğe dönüştüğüne göre,
paylaşmama aldırmazsın."
Cromit'ler, gözlerinde hırsla yanaştılar, tanrıları kadar iğrençtiler...
Birden siyah pençeler belirerek, Cruach'm boğazının önünden
çıkıp yana doğru kestiler. Cruach boğazından lıkırdama sesleri çıkarak
bağırdı, kafasını boynunda tutmaya çalışıyordu. Lucia hayret
içinde ağzı bir karış açık bakarken, Cruach'm kanı onun üzerine,
gözlerine fışkırdı.
MacRieve, Cruach'm boynunu arkadan mı delmişti? Cruach
sunağa doğru sendelerken çizgili gözleri şoktan genişlemişti.
Kalan Cromit'ler feryat ettiler, ardından MacRieve'e saldırmak
için kılıçlarını çektiler. Cruach yalpalayarak yaklaştı. Ağır yaralanmıştı
ancak bu yara onu öldürmeye yetmezdi.
Lucia ellerini serbest bırakabilse MacRieve'i buradan götürmeye
çalışabilirdi. Gözleri bir şeyler, ona yardımı olacak bir alet aradı...
• 392 •