Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

K aranlık P re n sin G elini
Fakat Cruach oku ona saplamak yerine ikiye bölüp yere attı.
Ayaklarının altında ezerek oku un ufak ederek toza çevirdi. "Şimdi
ne yapacaksın, Okçu? Beni onunla vurmaya çalış."
"Hayır, hayır..." Bu olamazdı. Cruach'm kalbine sokabileceği
küçük bir parçası ile kalmamıştı. Bütün çabalar, Amazon'daki bütün
fedakârlıklar.
Şimdi iki kötülük birden dünyada serbest kalmış olabilirdi.
"Güzel Lucia, her şey yitirilmiş değil. İkramınla beni memnun
ettin," dedi, kıpırdamadan durup dümdüz ileri bakan MacRieve'e
doğru elini sallayarak. "Hapishaneme bunun kadar iyi bir köleyi
çektin. Özellikle de müritlerim bu kadar değersiz, bu kadar ölümlüyken.
Onlardan kurtulmak iyi oldu." Lucia'ya sırıtıp kabarık diş
etlerini ve çürüyen sivri dişleri ortaya çıkardı. "Ve etlerinin yumuşak
olduğuna da bahse girerim."
Cruach, M acRieve'i sonsuza dek kendisine hizm et etmeye
zorlayabilirdi. Lucia'yla bu cehennemde kalmaya. Lucia'nın içinde,
boğuluyormuş gibi hissedinceye kadar panik yükseldi. "Beni ele
geçirdin. Onu bırak gitsin! Onun senin için hiçbir anlamı yok!"
"Yok mu?" Cruach'm tiksindirici yüzü birden tam bir hiddet
ifadesine büründü. Bağırırken kanlı salyalar, alt dudağından sarkıyordu.
"Aldatılmama neden oldu! Benim gelinimi soydu!" Sesi
Lucia'nın kulaklarını acıtıyor, duvarlardan yankılanıyordu. "O kadar
uzun zaman benim için namuslu kaldın ama şimdi her yerinde onun
kokusunu alıyorum. Senin gibi bir kan istemiyorum!"
Lucia da ona, "O zaman ne istiyorsun?" diye bağırdı.
Cruach yine sakinleşmiş gibi görünürken, "Güçlü bir avcının,
onu seven biri tarafından sunulup kurban edilm esini istiyorum.
Benim adıma verilecek böyle bir kurban, serbest kalmama, sonsuza
dek tinsel ve yenilmez olmama yetecektir," dedi. Hiç tereddüt etmeden
yanına gelen MacRieve'e işaret etti. Lucia'ya, "Seni kirletenin...
388