Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
"Ya kâbuslarınla ilgili soru sorduğum onca zaman?"
"Rüyalar kötüye işarettir. Bana onun ne zaman dirilmek üzere
olduğunu söylerler." Hızla birbirini kovalayan üç ok daha. "Bunu
sana açıklayamazdım çünkü buraya geleceğini biliyordum. Ama
bu benim sorumluluğum. Bir milenyumdan uzun zamandır öyle."
Cesetler üst üste yığılmıştı, kan fışkırıyor, Cromit'ler çığlık
atıyordu. İyi ilerleme kaydettik.
"Ne kanıtlamaya çalışıyorsun?" diye sordu Lucia.
Garreth saldırılarının arasında, "Beni terk etmemen gerektiğini!"
diye bağırdı.
"Sen de aynısını bana yapacaktın... inkâr etme zahmetine
girme!" Garreth inkâr etmeye çalışmayınca Lucia, "O zaman sen
niye farklı olasın?" dedi. Oklardan bir yaylım ateşi daha. "Kendini
tehlikeye atma hakkını sana veren ne?"
Garreth patladı, "Çünkü bana bir şey olursa sen hayabna devam
edebilirdin." Ardından son Cromit'e hücum etti.
İşte o konuda yanılıyorsun, diye düşündü Lucia, MacRieve'in düşmanlarının
işini bitirmesini izlerken.
Rutubetli tünelde soluklanmaya çabalarken, MacRieve son
öldürdüğü kişinin üzerinde durdu, kendisinin de göğsü hızla inip
kalkıyordu. Deli gibi savaşmış, çok insan katletmişti.
Ve artık buradan ayrılabileceklerine göre, bunu derhal yapmaları
gerekiyordu! "İskoç, tekrar ediyorum, beni dinlemelisin... Cruach'la
yüzleşemezsin! Hastalık bulaşır."
"Lousha," dedi çatallı bir sesle. "Bir şeyi bilmeni istiyorum."
"Bana bunu dışarıda söyleyemez misin?"
MacRieve başını iki yana salladı. "Bunu bilmene ihtiyacım var
Sana âşığım."
"Ve bunu şimdi mi ilan ediyorsun?.." MacRieve yeniden ona
dönünce Lucia lafını bitiremedi.
Gözleri süt beyazıydı.
385