Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
"Geri döndüğümüzde işler değişecek, Lousha," diyordu şimdi.
"Ama çok değişmeyeceğine inanıyorum" Lucia'nın yüzünü ellerinin
arasına alıp alnına, gözkapaklanna, kulaklannın uçlarına öpücükler
kondurdu. "Siz Valkyrie'lerin düğünleri filan sevdiğinizi biliyorum.
Yani kanm olmak istersen..." Lucia ona karşı kaskatı kesilince huysuz
bir sesle ekledi: "Ya da istemiyorsundur. Yalnızca ağabeyim kendi
eşiyle evlendiği için sordum."
"Bunu şimdilik rafa kaldırabilir miyiz? Ve şu öldürme işi bittiği
gibi yine konuşuruz..."
Havada bir adamın çığlığı yankılandı.
Lucia, "O çığlığı tanıyorum," dedi.
Schecter. "Kamarasında başka bir sürüngen bulmuş olmalı/'
dedi Garreth. "Artık soğukkanlı her şeyden ödü kopuyor. Neredeyse
Rossiter'dan korktuğu kadar."
Ölümlü Rossiter, Garreth başka bir mürettebatın büyük ihtimalle
zengin Barâo'nun mallarını kurtarmak için geri döneceği ve
cesetleri alacağından bahsedinceye kadar, kaderine metanetle razı
olmuş gibi görünüyordu. Doktor oraya gidebilirse toplamda yalnızca
bir ay kaybederdi. Yalnızca. Bir ölümlü için bir ay uzun bir süreydi.
Ölmekte olan bir ölümlü içinse sonsuzluktu.
Lucia iç geçirdi. "Tamam, Contessa'da özlemeyeceğim şeyler de
olabilir." Öne eğilip Garreth'ı çenesinden öptü. "Ama söylediğim
şeyde ciddiydim, İskoç. Seninle gelecek hakkında konuşmak istiyorum,
sadece henüz değil."
Kahretsin, bu Garreth'm beklediğinden fazlaydı. Yeniden gevşeyerek
Lucia'yı üzerine çekti. "Bekleyebilirim. Şimdilik," dedi. Lucia
bütün bekleyişlere değerdi.
Lucia onun sertleştiğini hissedip soluksuz kaldı. "Yine mi?"
"Yine." Dünyanın yararına yaptığım şeyler yok mu. "Beni ne kadar
çok kabul edersen o kadar. Sana doyamıyorum, aşkım."
"MacRieve?" diye mırıldandı Lucia.
"Evet?"
• 373 •