Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Karanlık Prens'in Gelini
Elbette gemi rezalet görünüyordu. Küpeştenin çoğu gitmişti ve
pencereler kırılmıştı. Tek klima ünitesi, eğilmiş bir pencere pervazından
tehlikeli bir biçimde sarkıyordu.
Güvertelerin her tarafında kurumuş nehir bitkileri vardı ve
çamurlar, büyük ihtimalle kaymanlar saldırırken yaratıkların kuyruklarının
derinliklere gömülmesinden dolayı geminin kenarlarına
yapışmıştı.
"Geminin limana yan zamanda dönebileceğine bahse girerim/'
Garreth motoru çalıştırarak ilerlemeye devam etti. "Akıntıyla ilerleyeceğiz
ve yağan yağmurlar sayesinde su hareket ediyor olacak," dedi.
Ve seni güvenli bir yere bırakınca gidip şu Cruach meselesini halledeceğim.
Tek başıma, diye ekledi sessizce.
"Ah, tanrılar aşkına, şuna bak," dedi Lucia, yakındaki bir kütüğe
takılmış, dev bir ölü kaymanı işaret ederek. Gözlerinden hâlâ
Lucia'nın oklan fırlıyordu. Şişmiş leşe yukarıdan sinekler... aşağıdan
piranalar akın ediyordu. Balıklar onun için savaşıp o kadar hırçınca
kopanyorlardı ki kaymamn uzuvlarıyla kuyruğu hâlâ canlıymış
gibi sıçrıyordu.
"Yağmur ormanı çöp öğütücüsü," dedi Garreth. "Saniyeler
içinde silinip süpürülecek." Piranalardan uzak durarak, onları
Contessa'mn platformundan kalanlara doğru yönlendirdi. Sandalı
gemiye bağlayınca Lucia'yı güverteye taşıyıp onu ayaklarının üzerine
büyük bir dikkatle bıraktı.
"Bana kmlacakmışım gibi davranmayı kes, MacRieve. Tamamen
iyileştim."
Garreth beline kolunu doladı. "Ben de. Yani duşta birlikte tamamen
iyileşmiş olabiliriz."
"Anlaştık ama her şeyin bir sırası var. Milleti bulalım."
Garreth seslendi: "Travis?"
Cevap yoktu.
"Sanırım Travis iş yapamaz durumda," dedi Lucia. "Yediği o
darbe bir ölümsüzü bile sersemletirdi."
• 354 •