Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
"Şaka yapmıyorsun ya?" Sonra kaşları çatıldı. "Izabel'in karşısında
mayonu değiştirmedin, değil mi?"
"Sadece birkaç kere."
"Lanet olsun. Charlie benim kadınımı çıplak görmüş," dedi Garreth
sinirli bir sesle. "Palalı bir katil olduğunu sandığımda onu daha
çok sevmiştim." Dümen çevirerek bir kütüğün etrafından dolandı.
"Charlie'nin -ve Izabel'in- hikâyesinin ne olduğunu öğrenmelisin.
Benim için Lykae merakımı gider."
"Peki, geri döndüğümüzde herkese ne anlatacağız?"
"Kısmen gerçeği. Onlara dün gece Damiâno'nun bir palayla
saldırdığını söyleyeceğiz. Biz de sandala binip Barâo'ya gittik. Ama
oradaki bütün yolcuları çoktan öldürmüştü. Sonra motorun bozulduğunu
ve ben onu tekrar çalıştırana kadar sürüklendiğimizi söyleriz."
"Bana uyar," dedi Lucia omuzlarını silkerek, sonra ağrıyan
boynu yüzünden suratını buruşturdu.
"Yavaş ol. Zaman vermelisin. Tesadüfi olarak, bizim de çarçur
edecek biraz zamanımız var..."
Saatlerce nehrin yukarısına doğru yolculuk edip Contessa'nm
hâlâ orada olması için dua etmişlerdi. Garreth ikindiye doğru, "Hemen
dönemecin ardında olmalı," dedi. Ardından nefesini tutmaya
başladı...
"Bizi beklemişler!" Hâlâ demir atmış halde duran gemiyi gördüklerinde,
Lucia rahatlayarak içi geçirdi. "Ve hâlâ suyun üzerindeler!
Beklemek kimin kararıydı bilmiyorum ama her kimse, benim yeni
en iyi arkadaşım. Kuru bir yatağa ve bir duşa ihtiyacım var."
"Evet, benim için de bir kahve ve yemek. Görünüşe göre şansımız
dönüyor."
Contessa biraz su almış gibi görünüyordu ancak yan yatmıyordu...
bu iyiye işaretti. Yaşlı kız, Garreth'm hayal edemevtxv£t
kadar sağlamdı. Jeneratörü hâlâ çalışıyor, su pompaları uyukluyordu.
353