Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Karanlık Prens’in Gelini
Yeniden göz göze geldiklerinde, Lykae'nin gözleri yine mavi
titreşerek Lucia'ya neden onunla konuşmanın akılsızca olduğunu
tekrar anımsattı. "Git buradan, kurt. Yoksa sana bunu yapmış olmayı
diletirim."
"Bu olmayacak, Valkyrie."
"Neden?" Kurtadam kararlılıkla bakınca Lucia'mn içinde bir
şüphe uyandı, bu o kadar saçma bir şüpheydi ki üzerinde yeniden
düşünmeyi hiç gerektirmiyordu. Ama yine de Lucia bunu kafasından
atamıyordu. "Ben senin... eşin filan değilim, değil mi?" Olamazdı.
"Hayır. Gerçi ben aksini diliyor olabilirim."
Tanrılara şükürler olsun. "O zaman... git."
Lykae daha da yaklaşınca Lucia yayını aldı ve bir oku kirişe
yerleştirip hiç düşünmeden kirişi çekti. Doğrudan kalbini nişan
aldı ki bu onun gibi bir ölümsüzü öldürmez ancak oldukça uzun
süreliğine yere indirirdi. "Olduğun yerde dur yoksa vururum."
Olduğu yerde durmadı. "Yapmazsın. Sana zarar vermek niyetinde
olmadığım halde mi?"
"Bu boş bir tehdit değil," dedi Lucia çelik gibi bir ses tonuyla.
Kurtadamın yüzü, sanki Lucia'mn temkinliliğinin neden kaynaklandığını
anlayamıyormuş gibi sabırsız bir ifadeye büründü. "Daha
fazla yaklaşırsan seni vuracağım."
Yaklaştı. Lucia onu kalbinden vurdu. Ya da son anda nişanını
bir derece değiştirmeye karar verdiği için birkaç santim sağından.
Ok, Lykae'nin sağlam göğsüne saplandı, yalnızca tüyleri görünür
kalıncaya kadar kaslarını deldi. "Hay lanet, kadın!" diye bağırdı,
kaşlarını çatıp göğsüne bakarak.
Lucia sakin bir ses tonuyla ona hatırlatma yaptı. "Sana daha
fazla yaklaşmamanı söylemiştim."
Kurtadam tüyleri avuçlayarak oku çekip çıkarmaya çalışü ancak
çengeller bunu olanaksızlaştırıyordu. Beceriksizce arkasına uzanarak,
"Şu şeyi çıkarmama yardım et!" dedi haşin bir sesle.
36