Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

okunu o kadar hızlı attı ki bir karaltı gibiydi fakat Lothaire yoldan
inanılm az bir hızla iz sürdü.
Ok vızıldayarak uzaklara uçtu.
Ben... ıskaladım. Lucia o felce uğratan acıya hazırlanarak gözlerini
kapadı ve bekledi... Hâlâ bekliyorum. Gözlerini birden açtı.
Hiçbir şey olmuyordu.
Çünkü Skathi'nin artık üzerimde etkisi yok...
Ama Lothaire'in vardı. Arkasına iz sürmüş, Lucia'nın boğazını
sıkıca, gırtlaklarcasına kavramıştı.
Erkeklerin boğazımı yakalamasından sıkılıyorum!
Lothaire koyu Rus aksamyla, "Yayı bırak, Valkyrie. Yoksa seni
buradan iz sürerek götürürüm," diye buyurdu.
Gözünü açıp kapayıncaya kadar Lothaire onu Yağmacılar'm
zindanlarına ışınlayabilirdi. Lucia istemeyerek yayını çantasının
yanma attı. "Barâo'da senin olduğunu biliyordum."
O anda MacRieve mezardan çıktı. "Bırak onu." Canavarı titreşip
sivri dişleri uzadı. Açık mavi gözler ölçüp biçerek Lothaire'de
herhangi bir zayıf nokta aradı.
"Biraz daha yaklaşırsan onu cezalandırırım," dedi vampir, çok
soğukkanlı bir biçimde. Lucia'ya, "Bir dieumort mu arıyorsun?"
diye sordu.
"Evet, al onu," dedi MacRieve, dişlerinin arasından. "Ona zarar
verme, yeter."
"Onun için değil, çok daha ilginç bir şey için buradayım. İçeri
gir, Okçu."
Lucia direndi. "Lothaire, bir kıyameti, gerçek bir dünyanın sonu
senaryosunu durdurmak için buradayız."
Lucia sanki konuşmamış gibi Lothaire, "Beni Yaldızlı Olan'a
götür. Şimdi," dedi.
MacRieve hızla başıyla onaylayıncaya kadar Lucia tereddüt
etti. "Bunu yap."
344