Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
onda... gücü sezdi. "Gel, Lousha. Galiba senin dieumort'unu buldum."
Yıpranmış oku alıp birikmiş tozları silkeledi.
Lucia heyecanla yanma koştu. Ardından suratı asıldı. "Hayır,
bu doğru olamaz. Ahşap mı? Mümkün değil!"
"Belki de eski bir şeytana karşı eski bir okla savaşacaksmdır?"
Garreth oku çekip çıkardığında Lucia, "MacRieve, okun ucu
kemiktenl Şu demode denge düzeneğine bak... bu tüyler dodo kuşundan
mı yolunmuş?"
"Gel o zaman, tut onu."
Lucia isteksizce oku aldı. Ve koyu renk gözleri fal taşı gibi açıldı.
"Onda bir şeyler olduğunu hissediyorsun, değil mi? Bir güç
olduğunu?"
"Hissediyorum," diye itiraf etti Lucia. "Ama tahta ve kemik mi?"
"Hem örtmecelerin hem de okların güvenilir yardımcıları."
"MacRieve! Bu, Serena VVilliams'm Wimbledon'a bir sineklikle
gitmesi gibi olurdu."
"Evet ama atış yapmakta senin kadar iyiyse yine kazanırdı."
Bunu duyunca Lucia ona ikna olmuş bir gülümsemeyle baktı.
"Haklısın, kurtadam. Ucuz görünen bir ok olsa da onu alacağım."
Oku uyluğundaki sadağa koydu.
Garreth ciddi bir ses tonuyla, "Akıllıca bir seçim yaptın," dedi.
Ardından ekledi: "Altın olmamasından dolayı içim rahatladı. Seni
telaşlandırmak istemedim ama İçgüdüm bu konuda bana uyarılar
haykırıp duruyordu. Şimdi onu, kadim bir şeytanı uyandırmadan
alabiliriz. Yani işler iyiye gidiyor."
Lucia gülüp Garreth'm kollarına atladı, onu sesli bir şekilde
dudaklarından öptü. "Başardık!"
Garreth homurdandı. "Sakin ol, kaburgalara dikkat et."
"Ah, özür dilerim!"
Lucia kayarak aşağı indi ve bu bile Garreth'm hırpalanmış
bedenini canlandırmaya yetti. Garreth dengesini bulmak için bir
nefes alarak Lucia'yı uzaklaştırdı. "Haydi, seni buradan çıkaralım
341