Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Karanlık Prens'in Gelini
MacRieve'i yaratıktan sürükleyerek uzaklaştırdıktan sonra,
yanma çöküp başını kucağına aldı. MacRieve baygındı, hırıldayarak
soluyordu, her nefes verişinde dudaklarından hafif bir kanlı buhar
püskürüyordu.
"Lütfen uyan!" Gövdesi, derisinin altındaki kanla alacalı görünüyordu.
İç kanama. MacRieve'in gözkapaklanndan birini kaldırdı.
Gözü patlamış damarlarla dolmuştu, bir vampirinki kadar kırmızıydı.
Ama onun İskoç'u ölümsüzdü. Bunu aşardı... sadece iyileşmesi
gerekiyordu. Lucia büyük bir dikkatle altından yavaşça kalkıp onun
için yapraklardan bir yastık yaptı.
MacRieve daha rahat bir biçimde dinlenmeye başlayınca Lucia
diğer yaratıkları uzak tutmak için ateş yakıp etrafına temkinli bir
şekilde baktı. Çok gergindi. Evet, onları koruyabilmesi için yayı
vardı... ancak kendi becerilerine hemen hemen hiç güvenmiyordu.
Yavaş yavaş kayboluyor olabilirler miydi?
"Bilmek zorundayım," diye mırıldandı. Çantasını alıp uydu
telefonunu çıkardı. Hâlâ çalışmasına şaşırarak Nıx'in numarasını
çevirdi.
Kâhin hemen cevapladı. "Lucia! Tatilin nasıl geçiyor?"
"Olaylı. Ni’x, bana kendimi nasıl frenlemem gerektiğini söylediğini
hatırlıyorsun ya? Ben... frenlemedim. MacRieve ile ben..
"Onu etiketledin mi? Boynunla onun dişlerini mi işaretledin?"
"Şey, evet. Ama sorun şu. Sanırım hâlâ atış yapabiliyorum."
Nıx konuştu. "Tabii ki yapabilirsin. İltifat mı bekliyorsun? İyi."
Sanki ezbere konuşuyormuş gibi devam etti. "Okçu Lucia, sen en
iyisisin. Kabiliyetinin eşi, bütün dünyada bir emsali yoktur..."
"Nıx! Ben seks yaptım. Skathi güçlerimi geri alacağına yemin
etmişti."
Kâhin önem vermeyen bir ses çıkardı. "Ha, o mu? Skathi onlan
haftalar öncesinde geri aldı."
"Sen neden bahsediyorsun?"
326