Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

K a ra n lık P rens’in G elini
yüzünü görebilecek ve aslında ne kadar vahşi olduğunu anlayabilecekmiş
gibi Lucia'nın gözlerine derin derin baktı. Sanki Lucia'nın
dış görünüşü, bir dokunuşla düşürülebilecek, titrek bir kâğıttan
evmiş gibi.
İçinde bir karanlık var, Lucia, diye uyarmıştı onu Skathi, çok uzun
zaman önce. Buna karşı daima uyanık olmalısın.
Evet, uyanık. Lucia eve gitmeli, bu gür sesli kurtadamdan uzaklaşmalıydı.
Bir zamanlar onunki gibi bir yüz, ardında bir canavarı
saklayan, yakışıklı bir yüz Lucia'nın felaketi olmuştu.
Tıpkı bu adamın yüzünün sakladığı gibi.
"Çekim karşılıklı değil," dedi Lucia kesin bir şekilde. "O yüzden
yoluna git." Bununla birlikte, avından kurtulm ak için döndü,
niyeti oradaki hayvanların beslenmesi için parçaları suya atmaktı.
Kobold'un kafasını alm ak için eğildiğinde, Lykae sanki düşürülmüş
bir m endili alıyormuşçasına kobold'un bedenini aldı. Ne kadar gerçeküstü.
Parçalan bulanık sulara attılar.
Lucia'nın işi bitince ellerini silkeledi ve eve gitmek için döndü.
Adam takip etti.
Lucia durdu, G arreth'la konuşm adan önce kısa bir saniye
gökyüzüne öfkeyle baktı. "Kurtadam, kendini hem zaman hem de
dertten kurtar. Benim le hiç şansın yok."
"Lykae olduğum için mi?"
Erkek olduğun için. "D aha önce haklıydın... Ben gerçekten de
Valkyrie'yim . Ve türüm şeninkini hayvanlardan sadece biraz daha
iyi sayar." Öyleydi. Lykae'ler, vampirler gibi resmi bir düşman olm
asa da, daha yaşlı Valkyrie'ler geçmişte kalmış Tahta Çıkış'larda
-İrfan 'd aki grupları kapsayan savaşlarda- onlarla savaşmışlardı.
Eşleri ya da yavrulan tehdit edilmediği sürece tam olarak nadiren
dönüştükleri ama içlerinde yaşayan canavarın bir belirtisinin bile
korkutucu olduğunu anlatırlardı...
Peki, Lucia'nın ses tonundaki inanç neredeydi?
34