Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
çok geçti zaten. Buna sen sebep oldun! Senden zaman istedim ama
sen bana bunu vermedin."
Vermemişti. Lucia kesinlikle haklıydı. Ama sadece ona neden
seks yapamadığını söyleseydi... Garreth nefesini bıraktı. Yine de
aynı şeyi yapar, yine bilekliğe güvenirdi.
"Dün gece beni zorladın!"
"Orada bekle bir dakika. Öpmek için beni tutan şendin."
"Çünkü bu, imkânsız bir durumdaki en iyi seçenekti"
"Bütün gece adımı haykırdığını unutma, Valkyrie. Beni istemediğini
söyleyemezsin."
"İstedim... o sırada\ Bu, davranışlarım için şu anda pişman olamayacağım
anlamına gelmiyor," diye çıkıştı, içerlemiş bir ses tonuyla.
Hayatımın en güzel gecesi ve o bunu geri alıyor. Garreth uyandığında,
Lucia'nın artık onun olduğuna inanarak içi ne kadar da rahattı. Ne
kahrolası bir budalasın...
Geçen yıl boyunca uyandığı andan uykuya daldığı ana kadar her
saniye Lucia'yı düşünmüştü. O zaman bile özgür değildi. Uyuduğu her
gece rüyasında onu, birlikte sahip olabilecekleri hayatı görüyordu...
dünyayı dolaştıklarını, birlikte avlandıklarını, eninde sonunda bir
sürü güzel çocuk yetiştirdiklerini. "Demek pişmanlıkla dolusun?"
Lucia, Garreth'm bir zirve olduğunu düşündüğü şeyin, bir hata
olduğuna inanıyordu.
O anda anladı. Lucia'nın gönlü, birlikte geçirdikleri gece -tüm
ömrünün en mükemmel gecesi- sayesinde kazanılamayacaksa, asla
kazanılmayacaktı. Hayatının sonraki dokuz yüzyılını onu kovalayarak
geçirirdi.
"Ne kaybettiğimi bilmiyorsun, MacRieve. İlk defa kendimi
korumamın bir yolu yok, bir yöntemim..
"Seni ben koruyacağım."
Lucia'nın yumrukları sıkıldı; şimşek çaktı. "Bunu söyleyeceğini
biliyordum!" diye bağırdı. "Bunun neden göğse indirilmiş bir hançer
gibi olacağını anlamayacağını biliyordum."
319