Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Karanlık Prensin Gelini
matacı olan uluyan maymunlar suskunlaşmıştı. Yırtıcı bir hayvan
yüzünden mi?
Yoksa benden korktukları için mi?
Lucia'nın kokusunu bulmak için yeniden havayı kokladı, neredeyse
ona vardığını fark etti. Çünkü o... durmuş muydu?
Hayır! "Sadece şehre gir, Lousha. Sadece dayan..."
Lucia düşerken sarmaşıklara tutunmaya çalıştı. Elleri çırpmıyor,
kavramaya uğraşıyordu...
Bir tanesini yakaladım! Hemen zeminin üzerinde sarsılarak durdu.
Sersemlemiş, soluksuz kalmış halde yere indi, ardından birkaç
adım geri çekildi. "Ne bulmuşum ben böyle?" Her yanından dev bir
dilek kuyusu biçiminde taş duvarlar yükseliyordu. Su setleri! Yirmi
beş metre yükseklikte ve on metre eninde olmalıydılar, hepsinin
üzerinden o tropik sarmaşıklar sarkıyordu.
MacRieve ona mühendisliğin inanılmaz olduğunu söylemişti
ve haklıydı. Bu duvarlardaki her taş kesilmiş ve bir sonraki taşa
çakılmış, kusursuzca ayarlanmıştı. Harca gerek yoktu... aralarına
bir bıçak bile girmezdi.
Sağında, duvarlara yığılmış ıskarta taşlardan oldukça büyük
bir yığın vardı, altı genişti ve tepeye gittikçe inceliyordu. Buradan
çıkış yolum.
Nekropol yakında olmalıydı. Lucia yürümeye başladı, iç tarafa
doğru ilerledi. Bir açıklık bulduğunda huşu içinde nefesini tutup
yavaşça kendi çevresinde döndü.
Geniş bir açıklığın her yanına iri taşlar yayılmıştı, tek parça
anıtlar bitki örtüsü ve sarmaşıklarla kaplıydı. Taş döşeli bir patikada,
dikkatle gözlerini aşağıya dikmiş tanrılar veya kralların heybetli,
altı metrelik heykelleri sıralanıyordu. İki veya daha çok katlı taş
yapılar, araziye yayılmıştı. Küçük tapmaklar gibi üstleri açıktı.
Öyleyse mezar nerede?
302