Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

K aranlık P rensin G elini
Bu şekilde bir saat geçti, sonra iki... Ve bu süre içinde gittikçe
daha fazla bitki örtüsüyle karşılaşmaya başladı. Victoria nilüferleri
her yerdeydi, tabanları botun pruvasından sekiyor, uzun saplan
arkalarından geliyordu. Genellikle sahilde sıralanırlardı. O zaman
nehrin bu kadar ortasında ne işleri vardı?
Lucia dümeni onlann arasından kırmaya çalıştı ancak çok
fazla vardı. Bir tanesini her ezişinde, motor öksürürken soluğunu
tutuyordu. Pervaneye yeterince nilüfer takılırsa motor aşın ısınıp...
Bir dizi dumanlı öksürüşle, motor paydos etti.
Lucia onu yukarı çekip pervanedeki düğümlenmiş kümeleri
telaşla kopardı, ardından motoru yeniden suya indirdi. Başlatma
düzeneğine tekrar tekrar asıldı.
Hiçbir şey olmadı.
Birkaç defa daha boş yere denedikten sonra, Lucia oturağa kendini
bırakıp şoktan tuttuğu nefesini bıraktı. Akıntıyla sürüklenmekten
başka hiçbir şey yapamadığı bu aciz haliyle, yüzünü gökyüzüne
çevirdi. Sonum geldi.
M acRieve'in kendisini bulacağını biliyordu. Onun türünün
yaptığı şey buydu. Nehri aşıp Lucia'nın botla aştığı bütün mesafeyi
kat etmesi gerekirdi ama bunu yapabileceği konusunda Lucia'nın
hiç şüphesi yoktu.
Bir parçası, Eğer MacRieve bunu yaparsa o zaman her şey biter,
diye düşünüyordu. Sorumluluk, baskı, ıskalanan bir atış yüzünden
oluşacak acıya karşı korku... hepsi biterdi.
Skathi'yle olan son bağı.
Bu, Cruach'ı öldürme angaryası bir başkasına, daha güçlü bir
ölümsüze geçerdi. Lucia kadar yorgun olmayan birine. Bir parçası
bunu çok istiyordu...
Kayığa hafifçe bir şey çarptı. Sonra tekrar çarptı. Lucia aşağıya
korkuyla bakarak, daha fazla kayman gördü. Öncekiler kadar
devasa değildiler fakat ormandan akın ediyor, nehrin kıyısındaki
nilüfer yapraklarının arasında açılmış şerit şeklindeki yolu takip
296