Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
Damiâno'nun irisleri koyulaşarak hararetli bir yeşile dönmüştü.
Dişleri ve pençeleri korkunç keskin uçlar şeklinde uzamıştı. Benek
benek parlak siyah kürkler belirmişti.
MacRieve'in kendi canavarı üzerinde titreşiyor, gözleri öfkeyle
buz mavisine dönüşüyor, akik rengi pençeleri genişliyordu fakat tam
olarak dönüşmemişti. Neden? Bu, merhamet etme zamanı değildi!
Lucia o anda idrak etti. Ah, Freya... MacRieve'in dönüşmesi
taktığı bileklik tarafından engelleniyordu!
Tüyler ürpertici bir kükremeyle Damiâno köpekdişlerini
MacRieve'in koluna geçirdi. Kan fışkırdı. MacRieve acıyla haykırıp
pençelerini Damiâno'nun yüzüne savurarak deriyi kemikten ayırdı.
Yaralarından kanlar taşan Damiâno, MacRieve'in göğsüne hızla
uçarak ikisini birden küpeşteye çarptı. Tahtayı paramparça ettiler,
ardından aşağıdaki bulanık nehre daldılar.
Yüzeye çıkmadılar. Otuz saniye geçti, ardından bir dakika.
Lucia'nın hayatının en uzun dakikası...
îkili hızla yukarı çıktı, hâlâ ölümüne bir mücadele veriyorlardı.
Lucia, Damiâno'yu nişan aldı ancak fazla hızlıydılar, her darbeyle
birlikte suları sıçratıyorlardı. MacRieve'i vurabilirim.
Lucia da nöbet tutmaya başlayarak, elinden geldiğince çok kaymanı
vurdu fakat büyük olan geri dönüyordu. Daha önceki oklarının,
kaymanın zırhlı kuyruğundan ve sırtından çıktığını görebiliyordu
ancak gözlerini vurabilmesi için yükselmiyordu.
Lucia durmadan vursa da kayman asla yavaşlamadı. "MacRieve!"
diye bağırdı. "Geri dönüyor!" Tekrar Damiâno'yu nişan aldı..
Geminin kıç tarafı kalktı; Lucia geriye doğru takla atıp yedek
sandala çarptı. Yalpalayarak ayağa kalktığında, dev kaymanın
kuyruğu havayı dövüp iki adamı da derinliklere gömerken, ancak
dehşet içinde seyredebildi.
• 287 •