Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

K aranlık P rensin Gelini
"Lousha, yem. Onu kesip serbest bırak!"
MacRieve ondan kendisini bırakmasını mı istiyordu?
"Git, Valkyrie!"
Kaymaniar hâlâ daire çiziyordu. Damiâno, MacRieve'i öldürmese
de, kaymaniar hepsini öldürebilirdi. Ayrıca Lucia, İskoç'un bu
düşmanı yenebileceğine -ve yenmek istediğine- inanıyordu.
Böylece kendini oradan uzaklaşmaya zorlayarak çapaya doğru
atıldı. Pruvada gözlerini kısıp aşağıda çapanın zinciri boyunca göz
gezdirerek nihayet Schecter'in yeminin ipini gördü... şimdi zincire
dolanıp iyice gerilmiş ve Lucia'nın ulaşabileceği yerden bir buçuk
metre ötede olan ipi. Etrafında kaymaniar, deli bir bilim insanının
bir hiçten ibaret olan kutusuna ulaşmak için çarpışıyorlardı.
Yüzüstü yatarak bir ayağını küpeşte direklerinden birine takıp
kendini asılı tuttu. Açılıp kapanan ağızlardan oluşan fırtınaya gözlerini
dikerek, parmaklarmı açıp uzandı. Tam erişemediği yerdeydi.
Yutkunarak ayağını bir santim kadar gevşetti... Neredeyse... yakaladım!
İpi yukan çekip güvenli bir biçimde güvertede duruncaya kadar
geri geri süründü. İçinin rahatlamasıyla bir soluk alacak vakti bile
olmadan ayağa fırlayıp ipi bir kement gibi daire şeklinde sallayarak
nehre fırlattı. Akıntı onu uzaklaştırmaya başlayınca daha küçük
olan yaratıklardan bazıları sinyale doğru döndü. Büyük olanlar ise
kendilerini adamış görünüyor sanki yemek peşindeymiş gibi hâlâ
pusuda bekliyorlardı.
Tekrar MacRieve'e koşarken, mutfağın bir köşesinde büzülmüş,
elinde bir kasap bıçağıyla anlamsız bir şeyler söyleyen Schecter'in
yanından geçti. Pantolonu leş gibi sidik kokuyordu. Charlie, yaralı
Travis'i kamarasına geri götürmüş olmalıydı. Bunu düşünemem...
Kavgaya geri döndü. Damiâno ile MacRieve dönüşmeye başlamış,
içlerindeki canavarlar mücadeleden kışkırtılmışlardı. Bedenleri
büyümüş, kaslar güçle dalgalanarak genişlemişti.
286 •