Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

K aranlık Prens’in Gelini
Kayman kızgın, neredeyse anlayışlı gözlerle batıp karanlıkta bir
kez daha gözden kayboldu.
Garreth anında ayağa fırladı. "Lousha!" Fırtına kopuyor, şimşekler
gökyüzünde çizgiler oluşturuyordu, gök gürültüsünün sesi
o kadar yüksekti ki Garreth'm kulaklarını acıtıyordu.
'‘MacRieve?" Lucia kıç tarafındaki güvertede ona doğru koştu.
"Damiâno nerede?"
"Bilmiyorum... bir anlığına onu kaybettim." Lucia temkinli
gözlerle dönüp yaymı vücuduna çaprazlamasına bağladı. "Neler
oluyor? Ayrıca neden suyun içine girdin?"
"Lousha, Barâo. O bir hayalet gemi."
"Ne?"
"Gemideki herkes öldürülmüş. Parça parça doğranmış. Başta
bunu Charlie'nin yaptığını sandım, ta ki Damiâno'yu görünceye
kadar." Garreth onu kollarından yakaladı. "Buradan çıkmanı istiyorum!"
Gemi bir kere daha yukarıya savruldu. "Kahretsin, niye
bu kaymanlar saldırıyor?"
"Schecter'in yemi. İşe yaradı! Ama ön tarafa geçemiyorum..."
"Yaratıklar Labyrinto'yu koruyor," dedi monoton bir sesle Damiâno,
hemen üstlerinde çömeldiği yerden. "Benim de yapacağım gibi."
Biçim değiştiren aşağıya palayla birlikte atlayıp Lucia'yı boynundan
yakaladı, bıçağı onun boğazma dayadı. "Labirent'e girmeyeceksiniz."
Lucia ona bir bakış atmaya cüret etti. Yeşil gözleri tehditkârca
ışıldıyordu.
"Bırak onu!" diye bağırdı MacRieve. "Benimle dövüş!"
"Asla bu kadar yaklaşmamanız gerekiyordu. Mezar, yabancılara
yasaktır."
"Guardiâo sen misin?" diye sordu Lucia. Nıx'in onu dikkatli
olması konusunda uyardığı gardiyan.
Damiâno tamamen sağırmış gibi görünüyordu. "Labirent'te nasıl
bir kötülüğün uyuduğunu bilmiyorsunuz. Yaldızlı Olan uyanacak/'
284