Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

K aranlık Prens'in G elini
"Bu... benim yüzümden mi?" Lucia ona kaşlarını çatınca
Garreth, "Geçen sene böyle kâbuslar görmüyordun, değil mi? Ama
şimdi, birlikte olduğumuz her gün gittikçe kötüleşiyorlar/' dedi.
Lucia doğrulup dizlerini göğsüne çekti. "Hayır, ortada hiçbir
şey yokken olayı büyütüyorsun."
"Hiçbir şey yokken mi?" Garreth göğsündeki boydan boya kanlı
izleri gösterdi. "Bana saldırdın!"
"Çok üzgünüm." Lucia başını ellerinin arasına koydu. "Sen
olduğunu fark etmedim."
"Bu umurumda değil! Sadece bitmelerini istiyorum."
"Ben de," diye mırıldandı Lucia. "Bitecekler. Yakında, eminim."
Garreth bir çırpıda kot pantolonunu alıp hızla üzerine çekti.
"N e kadar çok zevk alırsak kâbuslar da o kadar kötüleşiyormuş
gibi görünüyor."
Lucia başım kaldırıp ona baktı. "Sen neden bahsediyorsun?"
"Tıpkı eşimi sahiplenmeye ihtiyacım olduğu gibi, onu mutlu da
etmem gerekiyor. Ama şimdi zevk vermem için bana bedenini veriyorsun,
sonra da acı çekiyorsun." Parmaklarını saçlarında gezdirdi.
"Rüyaların kötüleşmesinin nedeni bu gece dolunay olması olabilir
mi? Ve içten içe benden korkuyor olabilir misin?"
Tanrılar adına, bu erkek çok sertti. Yalnızca Lucia'yı korurken değil,
herhangi bir şeyi tecrübe ederken de. MacRieve her şeyi çok yoğun
hissediyordu. "Senden korkmuyorum." O cömertti, koruyucuydu,
düşünceliydi. Benim kocamın olmadığı her şey.
"Öyleyse neden korkuyorsun? Bana savaşacak bir düşman ver,
Lousha!"
Bu tam da Lucia'nm yapamayacağı şeydi. "Pek çok ölümsüz
kâbus görür. Yıllar bunları biriktirip..."
"Saçmalık! Bana yalan söyleme."
Lucia giyinmek üzere kalkıp iç çamaşırını üzerine geçirdi. "Bu
konuyu kapa gitsin, MacRieve."
• 268 •