Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Karanlık Prens'in Gelini
yaklaştırmamaya o kadar kararlı hale geliyordu. Fakat Lucia henüz
ona tanrıyı nerede bulacağını söylememişti.
Bir gece uzun uzun dil döktükten sonra Garreth, Lucia'ya yalnızca
bir erkekle birlikte olduğunu itiraf ettirmişti. "Bunca zamandır
sadece tek bir herifle seks yaptıysan," demişti Garreth, "o zaman
onu çok sevmiş olmalısın."
Lucia yüzü sarararak arkasını dönmüştü. Demek öyle. Adam
onu incitmişti.
"Ya da seksten o kadar çok nefret ettin ki bekârlardan oluşan
bir tarikata katılıp on asırdan uzun süre ondan vazgeçtin."
Lucia gözlerinin altmda belli belirsiz lekelerle yorgun görünerek
iç geçirmişti. Sürekli kâbusları ve Garreth'm ilgisi varken, pek de
dinlendirici bir uyku çekemiyordu. Aslında ancak şafağa doğru,
kâbusları azalınca daha derin bir uykuya dalıyordu. "MacRieve, şu
konunun peşini bırakır mısın?"
Garreth konuyu kapayacağını söylemiş ama tabü ki kapamamıştı.
Lucia için işlerin tam olarak ne kadar kötü olduğunu öğrenmesi
gerekiyordu. Ve erkeğin kim olduğunu. Böylece onu öldürebilirim...
O anda telefonu çaldı. Arayan Lachlain'di, kuşkusuz yaklaşan
dolunaydan önce Garreth'm ne kadar ilerleme kaydettiğini görmek
için arıyordu. Kaydedilen ilerleme tek kelimeyle: sıfır. Yine de bu, hoşuna
giden bir dikkat dağıtıcıydı.
Garreth telefonu, "Kraliçe'yle aran nasıl?" diyerek cevapladı.
"Beni dün bir alışveriş merkezine götürdü." Lachlain'in sesi,
sanki az önce ürpermemek için kendini tutmuş gibi çıkmıştı. "Ve
küçük bir oğlan çocuğunu işaret edip 'Sanırım ben de bunlardan bir
tane istiyorum' dedi. Ben de doğal olarak, Minik bir ölümlüyü nereden
bulabilirim? diye düşünmeye başladım. Ama onun kastettiği... Bir
çocuğu kastetmiş... bizim çocuğumuzu."
"Hâlâ eşinden bebek yapmaya korkuyor musun? Tekrar ediyorum
kardeşim, Demestriu'nun kellesini koparabildiyse ne kadar
kırılgan olabilir ki?"
• 258 •