Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
"Ben de. Kot pantolonumu çıkarmazsam kendini daha iyi hisseder
misin?" Lucia isteksizce başıyla onaylayınca, "Merak etme.
Gerçekten de büyük avla beslenmezler... ölü olmadığı sürece," dedi.
Teknenin serbest kalmasına yardım etmek için Damiâno'nun da
kıç tarafına geldiğini gördüklerinde, Lucia, "Başkalarının önünde çok
güçlü görünme. Ve yine kavgacı bir tutum takınma," diye fısıldadı.
"îlk o yaptı," diye dikkat çekti Garreth, huysuz bir ses tonuyla.
Yalnızca üç gün geçmişti ve gemi şimdiden iki uzun boylu erkeğe
küçük geliyordu.
"Günaydın, querida," dedi Damiâno, kendi gömleğini çıkarıp
kaslı, kuvvetli vücudunu gözler önüne sererek.
"Bora dia" diye cevapladı Lucia, dalgın bir sırıtışla.
Damiâno arka platforma doğru ağır ağır giderken, Lucia'nın
gülümsemesine bronz tene karşı beyaz dişlerle karşılık verdi, ardından
suya atladı. Adam resmen seks tanrısıydı...
MacRieve önüne geçip Lucia'yı ensesinden kavradı, yüzünde
kıskançlık alev alev yanıyordu. "Gözlerin ödülde olsun, kadın. Ya
eline geçecek şey bir kurtadam olacak ya da hiçbir şey."
"Demek öyle?"
"Tabii erkeklerinin ölü olmasından hoşlanmıyorsan çünkü
Damiâno çoktan listemin başını çekiyor." Kısa ama yakıcı bir
öpüşme için Lucia'yı kendine çekti. "Sen benimsin, Lousha. Bunu
sakın unutma."
Bununla birlikte o da suya atlayıp Lucia'yı soluk soluğa -ve onu
MacRieve gibi her öpüşme sonuncusuymuşçasına öpen, kıskanç, alfa
erkeklere karşı bir takıntısı olduğuna ikna olmuş bir halde- bıraktı...
İkisi meşgulken, Lucia da seyir güvertesinde bazı gemi işlerini
halletmesi gerektiğini düşündü. Merdivenlerden çıktı, sonra en
arkaya, saz damlı kısma kadar gitti. Önceden, içeriden hışırtıların
geldiğini duymuştu.
Şimdi sazların altına sıkıştırılmış, kenarından iki küçük çıplak
ayağın çıktığı bir saklanma yeri görüyordu. Izabel
239