Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
MacRieve omuzla nnı silkti. "Anlaştık. O zamana kadar seni,
beni bir daha terk etmeyi düşünemeyeceğin bir noktaya getirmiş
olacağım zaten."
Yay çantasından bir yedek ok kutusu aldı. "Niye hiç boşalmayan
bir sadağın yok? Yani periler gibi?"
"Keşke olsaydı." Peri okçuların çoğunun mistik sadaklan vardı.
Bir tanesini tüketirsen yerine bir başkası geçerdi. "Onlardan edinmek
imkânsız. Periler onlan amansızca koruyor." Okçulukta kendisine
en yakın olan rakibi Peri Tera bir tanesinin sahibiydi.
"Demek koruyorlar?" MacRieve ona yayı verdi. "Bana ne yapabileceğini
göster. "Nehrin dönemecinde suyun üzerine doğru eğilmiş
şu ağacı görüyor musun? Yosunlu bir kısım var..."
MacRieve cümlesini bitiremeden Lucia çoktan okuyla onu
vurmuştu. Hâlâ bir tanrıça gibi atış yapabiliyordu! Dün geceden
sonra bile bekâret kuralını çiğnememişti. MacRieve'e, "Şimdi beni
nasıl buluyorsun?" bakışı attı.
"O okçu olarak tanınmaktan zevk alıyorsun."
Lucia gözlerini kırpıştırarak ona baktı. "Evet. Alıyorum. Bütün
dünyada en iyisi benim... bundan kim zevk almaz ki?" Ve kim bunu
tehlikeye atacak kadar deli olabilir?
"Buna ilaveten mütevazısm da."
"Neden kadınlar kariyerlerinde iyi olduklarında mütevazı
olmak zorundalar? Gerektiği gibi gururlu olmaları gerekirken? Bu
bana hiçbir zaman mantıklı gelmedi."
O anda hafif bir rüzgâr esip gri bulutları yuvarlayarak etrafı
kararttı. Yağmur yağsaydı MacRieve sahiden de onunla birlikte
kamaraya gitmesini bekler miydi? Bu düşünceyle Lucia'nın içini bir
tedirginlik ve belki bir miktar da... beklenti kapladı. Dudaklarını
nemlendirdi.
MacRieve'in gözleri anında onun ağzına kilitlendi, ardından
avcuyla kendininkini sildi. Önceki geceyi... Lucia'nın nasıl onun
231