Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
Yayı tekrar omzuna yerleştirdi, ardından geldiği yöne doğru
ağır ağır yürüdü. Bütün dikkatlerin üzerinde olduğunu fark ettiğinde
yavaşladı. "Ah." Onlara Kraliçe Elizabeth gibi el salladı ve
"Oynamaya devam edin," dedi.
Garreth hırıldar ve kuzenleri onun sırtım örs darbeleri indirirmiş
gibi pataklarken kadın, Garreth'la göz göze geldi. Garreth çamurlu
elini ona doğru uzattı ama o küçümseyerek kaşlannı çattı, ardından
çalılığın içinde gözden kayboldu. Sonunda Uilleam, Garreth'm sırtına
tekme atü ve azıdişi nefes borusundan sakız gibi uçtu.
"Senin derdin ne?" diye sordu Munro.
Zorlanarak aldığı solukların arasında, Garreth güçlükle ayağa
kalkü. Eşini bulduğunda ne beklemesi gerektiği kendisine söylenmişti
fakat tepkisinin gücünü asla hayal etmemişti. "Sonunda...
gerçekleşti."
Neden bahsettiğini biliyorlardı. Munro kuşkulu görünüyordu;
Uilleam ise kıskanç. İkisi de ne zamandır bekliyordu?
"Okçu mu?" diye sordu Uilleam. "Kimsenin böyle atış yaptığını
görmemiştim. Ama o sanki... bir Valkyrie olabilirmiş gibi
görünüyordu."
Munro alçak sesle küfretti. "Lanet kötü şans."
"Omzumu yerine oturtun! Çabuk ol, dostum!" Garreth eşiyle
-çok uzun zamandır beklediği eşiyle- karşılaştığı ilk seferde, kız
onu rakiplerine korkak diye bağırıp kuralsız oynarken görmüştü.
Bir gömleği yoktu, sarhoş olmaya gayet yakındı ve kanla çamurdan
kirlenmişti. Ayakkabı bile giymiyordu.
Ve muhtemelen bir seks partisine katılmak üzereymiş gibi
görünmüştü.
"Kimseye bundan bahsetmiyorsunuz," dedi Garreth sinirle.
"Neden olmasın?" Munro, Garreth'm kolunu sertçe çekti.
"O ne olursa olsun, yine de farklı," dedi. "Bir Lykae kraliçesi mi
olacak? İşaretlenene kadar kimse bilmeyecek. Yemin edin!"
"Tamam o zaman, yemin ediyoruz," dedi Uilleam.
25