Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
Lucia'nın kaşları çatıldı. Ben de seni biraz özledim.
Volta atmaya devam etti... Bir boncuk ter alnından kaydı. Lucia
onu sildi ama bir tane daha belirdi. Kendini kirli hissediyordu ve
bacakları daha önce nehir suyuyla ıslandığı için hâlâ yapış yapıştı.
Ani bir karar alarak sırt çantasından banyo malzemelerini aldı,
sonra da banyoya koşturdu. Aceleyle soyunup küçük duş teknesine
atladı. Suyun basma sıfırdı, sıcaklığı ılıktan biraz daha düşüktü fakat
vücudunu temizleyip saçlarını yıkaması için yeterliydi.
Tekrar giyindikten sonra yatağın kenarına oturdu ama aynı hızda
telefonundaki saate göz atarak biraz daha volta atmak üzere ayağa
fırladı. MacRieve şimdiye kadar dönmüş olmalıydı. Ne yapıyordu ki?
Odayı geçip balkona gitti ve nehre baktı. Contessa istikrarlı
bir süratle ilerliyordu ve görünüşe göre bütün gece motorlarını
çalıştıracaktı.
Su, Mississippi'ninki gibi bulanıktı, hava New Orleans'taki
yazlar gibi boğucuydu. Daha yeni serin bir duş almış olsa da, teni
çoktan ısınmıştı. Saçlarını dolayarak kaldınp ensesini ovdu.
MacRieve'i bu kadar geciktiren neydi? Lucia, İskoç'un yakınlığının
aşırı derecede farkında olduğu için aynı zamanda yokluğunu
da şiddetli bir biçimde hissediyordu.
MacRieve ona soruları olduğunu söylemişti. Lucia'nın da ona
soruları vardı. Tacını kaybetmek nasıl bir duyguydu? MacRieve'in
ağabeyini sevdiğini ve dönmesine aşırı sevindiğini biliyordu fakat
bütün Lykae'lerin kralından yeniden Karanlık Prensliğe dönmek
onu etkilemiş olmalıydı.
Dolunay varken bana saldırmaktan kendini nasıl alıkoydun? Lucia,
MacRieve'in katlanmak zorunda kaldığını tahmin ettiği bunaltıcı
şehveti gidermesi için kendisine başka kadınların getirildiğinden
korkmuştu. Peki, onu şimdi saldırmaktan ne alıkoyacaktı? On gün
sonra dolunay çıkacaktı.
Ama esasen, Geçen sen hiç benden vazgeçmeyi düşündüğün oldu
mu? diye sormak istiyordu.
189