Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

K aranlık Prens’in Gelini
baktı. Lucia ilk kez olmayarak, Tanrılar bana zarar vermeye niyetli
bütün varlıkların yardımcı olsun, diye düşündü.
MacRieve, "İzlendiğimiz hissine kapılıyor musun?" diye sordu.
Kapılıyordu. MacRieve artık onunla birlikte gemide olduğu
için bu hissin kaybolacağım düşünmüştü ama yalanlarda kesinlikle
boğucu bir varlık seziyordu.
MacRieve tekrar ona dönüp yüzünü inceledi ve "Evet, ben de.
Senin izini sürecek birini tamyor musun?" dedi.
Cruach'm Ölüm Tarikatı'nda Lucia'yı durdurmak için her şeyi
yapabilecek müritleri vardı fakat genellikle insandılar ve onlara
izini kaybettirmek kolaydı. "Aslında evet," diye cevapladı Lucia
yumuşakça ve MacRieve ilgiyle ona doğru eğildi. "Hayır diye bir
cevap kabul etmeyen bir Lykae beni gizlice takip ediyor."
MacRieve kısık gözlerle geri çekildi. "Belki gizlice takip ettiği
dişiden gerçek bir 'hayır' kelimesi çıktığım duysa ondan vazgeçerdi."
Bununla birlikte Lucia'yı kamarasına götürmeye başladı. "Peki,
bana neden Rio Labyrinto'dan bahsedildiğinde gerildiğini anlatmak
ister misin? Ve tahminimde yanılmıyorsam Barâo da Borracha ve Kaptan
Malaqufden bahsedilmesi de seni gülümsemeye ikna edemedi."
Luda omuzlarını silkti. "İstediğin gibi varsayımda bulunabilirsin."
MacRieve kapıda, "En azından bana şunu söyle... Damiâno'da
bir şeyler sezdin mi?" dedi.
Lucia sessizce yanıtladı. "O bir İrfanlı."
"Evet ama ne tür bir yaratık olduğunu bilmiyorum. Öğrenmek
niyetindeyim. Burada kal, Lousha. Ve döndüğümde birtakım sorulan
cevaplamaya hazır ol. Yayım bir daha görmek istiyorsan tabii."
Eliyle hafifçe çantaya vurdu.
Onunla yalmz kalmaktan neredeyse midesi bulanıncaya kadar
tedirginlik duymuşken şimdi MacRieve çıkıp gidiyor muydu? Hem
de yayımla birlikte mi? "Sen... gidiyor musun?" Sesi hayal kırıklığına
uğramış gibi mi çıkmıştı?
• 184 •