Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
MacRieve yukarıdan ona bakarken, elini Lucia'nın başının üstünden
duvara yaslayıp bir parmağıyla bir saç buklesine dokundu.
"Ah, kızım, bırakacağım. Artık seni yakaladığıma göre."
Altın rengi irislerinin içinde siyah benekler vardı. Lucia bunu
daha önce hiç fark etmemişti. Ayrıca MacRieve'in tekrar giyinmiş
olduğunu hayal meyal algıladı.
Hayal kırıklığına mı uğramıştı? "Yakaladığına göre mi?"
"Ah, evet."
İçinde bulunduğu durumun gerçekliğini fark etti. Bir Lykae'nin
sarsılmaz saplantısının odağıydı. Lykae'ler vazgeçmezdi. Valkyrie'lerin
buna karşı normal çareleri -katletmek- bir seçenek değildi.
Lucia gerçekten de yakalanmıştı, ondan kurtulamıyordu ve
bu tekneden ayrılma imkânı olmadığı için MacRieve'le baş etmek
zorunda kalacaktı.
Onu mantık yoluyla ikna etmeye çalışması gerekecekti. Tek
sorun neydi? MacRieve ona mantıklı olmak dışında her şeyi hissettiriyordu!
Şu anda bile MacRieve'in kulağına doğru uzanıp kendisini
öpmesini fısıldamak, o sırada onun göğsüne sürünmek istiyordu.
"Seninle bir anlaşma yapacağım, MacRieve. Eğer beni yalnızca bir
seneliğine rahat bırakırsan o zaman buluşacağız. Bana kur yapmana
izin vereceğim. Ama bu tekneden hemen ayrılman gerekiyor."
"Buluşacak mıyız? Bataklıktaki o seferde olduğu gibi mi?" dedi
MacRieve vurgulayarak.
"İrfan üzerine yemin ederim. Sadece şimdi buradan ayrıl, ben
de Amazon'dan döndüğüm gibi seninle iletişime geçeyim."
"Bu tartışmaya açık bir konu değil. Seninle pazarlık yapmayacağım.
Onun zamanı geçti. Artık işleri benim yöntemimle halledeceğiz.
Bu kamarada ve o yatakta seninleyim. Bunu kabullenmen, senin
için en iyisi olur."
"Ciddi olamazsın!"
"Kaçmaktan bıkmadın mı? Bu işi benimle hallet:
157