Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
Lucia hüsran dolu bir sesle yayını indirdi. MacRieve çoktan
koşturmaya, insanüstü bir hız kazanmaya başlamıştı, vücudu bir
hayvanın sürati ve akıcılığıyla hareket ediyordu.
Lucia yutkundu. MacRieve limanın ucuna yaklaşıyor fakat yavaşlamıyordu...
daha çok hızlanmak için kollarını sallıyordu. Hayır.
Kurtadam olsun olmasın, bu kadar mesafeyi aşması olanaksız.
Lucia yüreği ağzında atarak MacRieve'in limanın kenarından
infilak edercesine atladığını gördü. Bir saniye geçti... hâlâ havadaydı...
ivmesi onu Lucia'nın olduğu yere doğru götürüyordu...
Ucu ucuna yetişemedi! MacRieve'in göğsü platformun yan
tarafına çarptı, siyah pençeleri tik ağacından tahtalara gömüldü.
Kaburgalarının çatırdama sesinden irkildikten sonra Lucia
kendine geldi ve kafasına etkili bir tekme atmak için bacağını geri
çekti. Fakat MacRieve bir eliyle onun bileğini yakalayıp poposunun
üstüne düşürdü. Tek bir akıcı hareketle Lucia'nın üstüne çıkmak için
güverteye atlayıp kollarını -ve yayını- başının üzerine yapıştırdı.
Öfkeden kudurmuş, sırılsıklam bir Lykae, üzerinde uzanıyordu;
vücudu nemli, dalgalanan kaslardan bir kafes gibiydi. Lucia özgür
kalmak için boğuştu, MacRieve'in gücüne sahip bir varlığa karşı gülünç
bir çabaydı fakat Lucia sadece onun kadar ıslanmayı başarabildi.
MacRieve ona ne yapacaktı? Lucia'nm hak etmediği ne vardı ki?
"Bak hele, bu hiç hoş değil, Valkyrie." MacRieve'in kaim sesi
onu sıyırıp geçer, gözleri, suratını incelerken sanki onları baştan
öğreniyormuş gibi bütün yüz hatlarını inceledi. "Aynca erkeğini
de böyle karşılamamaksın."
"Sen benim erkeğim değilsin!" Yüzünde hakikaten kan vardı...
şimdi yüzünden akan su ve terle karışıyordu. "Bırak kalkayım!"
MacRieve onu yere yapışık halde tuttu. "Son aylarda yokluğunu
hissettim," dedi. "Tekrar tekrar." Gözleri birden buz mavisi titreşince
sözlerinin çifte anlamı açık hale geldi. "Ama artık böyle olmayacak.
Oyun artık değişti, güzellik."
• 147 •