Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

K aranlık P rens’in G elini
yeni bir mesajla çaldı. Ekrana dikkatle bakıp mesajın Regin'den
olduğunu gördü. Tanrılar aşkına, kız kardeşi ve en iyi arkadaşı
burnunda tütüyordu...
MiithişReg: Artk en ii kankim değilsin, Luce. GÖRDÜN MÜ GÜ­
NÜNÜ!
Lucia iç geçirdi. Bazen neden başkalarının Regin'i küçük dozlar
halinde alabildiğini anlıyordu.
Aniden kulakları yine seğirdi, bu da gemideki birinin ya ona
saldırmak üzere olduğu ya da MacRieve'in yakında olduğu anlamına
geliyordu. Çantasını pat diye güverteye bırakırken ilk seçenek olmasını
diledi. Çantanın yanında dizlerinin üzerine inerken titanyum
mandallan açıp yayını ve sadağım çekerek köpük dolgudan kurtardı.
Yayı eline alıp tekrar ayağa kalktı. Göz ucuyla bir şey, güneşin
altında pırıldayan bir şey gördü. Başım kaldınp sahile doğru göz attı.
MacRieve. Tam orada, tepenin üzerindeydi. Sırf şimdi kapana
kısılm ak için mi ondan bu kadar uzun süre paçasını kurtarmıştı?
Zamanlama. Tanrılar aşkına, şu zamanlaması yok muydu!
Hâlâ tekneye yetişebilir miydi? Contessa'nın önünde, hızla yaklaşan
bir lim an daha vardı fakat onu tekneden on beş ya da yirmi
metre kadar su ayınyordu.
Görünüşe bakılırsa MacRieve bu mesafeyi aşabileceğini düşünüyordu.
.. bez çantasını omzuna astı ve yüzünde, Lucia'nın alıştığı o
yoğun bakış vardı. Bir dakika... Yüzünün bir tarafına kan mı sıçramıştı?
Bunun üzerine düşünecek zaman yoktu; hızla arka platforma
koştu. Göz açıp kapayıncaya kadar yayım kaldırmış, oku yerleştirm
işti. M acRieve'in yüzü ölüm saçan bir ifadeye büründü, intikam
almaya ant içiyormuşçasına başını yavaşça iki yana salladı.
Lanet o ku n ona! Lucia onu vuramıyordu çünkü oklarından kaçmava
bile çalışmayacağını biliyordu. Hâlâ Lucia'yı zarardan uzak
tutm ak için her şeyi yapardı... hem de Lucia onu her gördüğünde
daha da karanlık, daha da öfkeli gözükmeye devam etse de.
Ve tanrılar yardımcısı olsun, daha da seksi gözükmeye.
146