Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
İnine dönmek mi? Asla. "Cruach'm dirildiğini nereden bileceğim?"
Ki böylece ne zaman kaçacağımı bileyim.
Skathi'nin yüzü ifadesizdi. "Kâbuslar başladığında."
Lucia'nın nöbet tuttuğu dönemde Cruach ilk defa dirildiğinde,
her gece o kadar asap bozucu imgelemler görmüştü ki en kötü
korkusuyla yüzleşmeye azmetmişti.
Şimdi de tıpkı daha Önceki gibi kâbusları sıklaşmaya, daha
cezalandırıcı olmaya başlıyordu, bu da zamanın tükendiği anlamına
geliyordu...
"Evet, Nîx, şu anda biraz işim başımdan aşkın."
"Bir de her şeyin üstüne, Lykae'den kaçınman gerekiyor."
"Ondan kaçınmıyorum." Kesinlikle kaçınıyorum. "Ve o benim
Lykaem değil." O iki tutkulu mola, Lucia'yı Thrymheim'daki sığınağa
karşı kör etmeye yetmiş miydi? Hayır, mümkün değildi... hâlâ
yeteneklerine sahipti.
"MacRieve'e yaptığın onca şeyden sonra yerinde olsam ben de
kaçardım."
Ve yapmaya devam ettiğim şeylerden sonra. MacRieve'in takibi insafsız
olmuştu, Lucia da kendini -ve iffetini- gaddar yollarla korumuştu.
Ancak onu hiç vurmamıştı, ilk tanışmalarından beri vurmamıştı.
MacRieve'in bunun Lucia'ya yapacaklarından korkarak oktan
kaçmaya bile kalkışmayacağını biliyordu.
Nîx konuştu. "Regin bütün meclise, bir nehir vadisinde MacRieve'i
üzerindeki tepede tomruk dolu, park edilmiş bir TIR'la tuzağa
düşürmenizle övündü. îpleri oklarla vurmuşsunuz ve bir kütük
yığını üzerine yuvarlanmış." Ni'x kıs kıs güldü. "Bu da yetmezmiş
gibi aracı üzerine fırlatmışsınız!"
Hepsi doğruydu. MacRieve günlerdir onları kıstırıyordu. "Sen
bana sadece Reege'in nasıl olduğunu söyle." Çünkü Lucia onu geride
bırakmak zorunda kalmıştı... hem de firarlarının sadece dördüncü
haftasında.
135