Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Karanlık Prens in Gelini
Skathi'ye ihtiyacı vardı ya da daha kesin olmak gerekirse,
Skathi'nin oklarından birine ihtiyacı vardı fakat Lucia, Tanrıça'nm
yerini bile belirleyemiyordu. "Eğer bu zirvenin tepesinde değilse,
o zaman bu dağ silsilesi bir fiyasko demektir."
Lucia başta buranın Tanrıferyadı Dağı olduğundan çok emindi.
Şimdiyse gittikçe kuşkuya düşüyordu. Zirveye giden, sürekli yükselen
bir patikayı hayal meyal hatırlıyordu. Hiçbir patika bulamamıştı. O
da tırmanıyordu. "Bana nihayet tapmağın nerede olduğunu söyleyeceğini
sanmıyorum?"
"Bir Skathia'nm kalbi temizse daima Tanrıça'ya dönüş yolunu
bulabileceğini sanıyordum."
Kalbi temizse mi? Biraz bile değil. Lucia ile MacRieve o iki geceden
fazlasını birlikte geçirmemiş olsalar da, Lucia onu düşünmeden,
arzulamadan edememişti. Kendine ne zaman dokunsa hayalinde
canlandırdığı onun vücuduydu. "Dönüş yolumu bulacağım, Nîx.
Öyle ya da böyle." İlerle, Lucia! Başka ne seçeneği vardı? Tutunacak
başka bir yere doğru zıpladı.
"Şey, aslında bu yüzden arıyorum. Şimdi senin yapılacaklar
listenin çeşitli ve önemli olduğunu biliyorum. Skathi'yi bulmak, saf
kötülüğün simgesi, tiksinç vesaire Cruach'la beş yüz yılda bir olan
yüzleşmeye hazırlanmak."
İti an çom ağı hazırla... gerçek anlamda. Çökmüş Cenabet iğrenç
bir ucube olsa da kendini çok güzel bir yüzle gizleyebiliyordu... O
kadar güzel ki beni ağlatmıştı.
Modern Şeytan fikri ondan çıkmıştı.
Lucia'nın yüzleşmek zorunda olduğu varlık oydu. Hem de yakında.
Ne zaman olacağını daima biliyordu... Çok uzun zaman önce
o gece, Thrymheim'dan yeni bir Skathia olarak ayrılmak üzereyken
Tanrıça'ya, "Ne yapmamı istiyorsun?" diye sormuştu.
"O dirilmeden hemen önce onun inine gideceksin ve sana verdiğim
okla onu kalbinden vuracaksın. Her beş yüz yılda bir sana
yeni bir ok vereceğim."
134