Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

K aranlık Prens’in Gelini
Lachlain'i merdivenlerden indirip hücreye soktuklarında,
Garreth ona hayalet görmüş gibi baktı. Lachlain, kapı arkasından
tıkırdayarak kapandığında bile karşı çıkmadı.
Garreth, Lachlain'i son gördüğünden beri, ağabeyi değişmişti...
vücut yapısı daha uzun ve inceydi, çehresi daha bezgin. Ama
karşısındaki gerçekten de Lachlain'di. Eliyle yüzünü sıvazlayarak,
Garreth, "Gözlerim beni yanıltmıyor ya?" diye mırıldandı.
"Hayır, benim."
Garreth yüzüne yerleşen sırıtışla ona koşturdu, sırtına sertçe
vurdu. Artık her şey yerli yerine oturacaktı. Lachlain, vampire
gerçekte ne olduğunu açıklar ve onlar da Emma'yı nasıl iyileştireceklerini
bulurlardı. Lucia, Lykae'lerin o kadar da kötü olmadığını
görürdü. Evet, Lachlain'in dönüşüyle her şey daha güzel olacak. "Pekâlâ
kardeşim, bizi neyin içine sürükledin böyle?"
Lachlain kaşlarını kaldırdı. "Seni de görmek güzel."
"Senin..." Garreth'm sesi kısıldı. Yüce tanrılar adına, ağabeyim hemen
önümde duruyor. Silkindi. "Senin Emma'yı aldığını söylediklerinde
delirdiğini düşündüm. Ta ki onu görene dek. Onu işaretlediğini
gördüm." Kaşlarını çattı. "Onu oldukça sert işaretlemişsin." Kafasını
iki yana salladı. "Her neyse, geri döndüğünü görmek güzel. Her
koşulda. Bir sürü sorum var."
Nerelerdeydin de seni bulamadım? Uyarılarımıza rağmen niye gittin?
Demestriu'nun işkenceleriyle ilgili söylentiler... doğru mu?
Fakat Lachlain, eşi için duyduğu endişeden ötürü o kadar azap
içinde görünüyordu ki Garreth, "Ama bekleyebilirler. Ona dair
haberleri duymak ister misin?" dedi.
Lachlain'in başıyla onaylamasıyla Garreth, "Yaralanmış, Lachlain.
Yan tarafında derin izler var ilk birkaç saatte ölmek üzereyken
bile içemedi," dedi.
Şimdi kanın kokusu yükseliyordu. Garreth aşağıya baktı,
Lachlain'in pençelerinin avuçlarına saplandığını gördü. Sesi törpü
gibi çıkarak, "Onu kurtaran neydi?" dedi.
118 •