Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

Kresley Cole
Üst kattaki yatak odasına girdiklerinde, Garreth bir yatağın
kenarında duran Annika'yı gördü. Yatağın üstünde bir kadın yatıyor,
üst üste yığılı battaniyelerle çenesine kadar örtülü olduğu halde rahatsızca
uyurken titriyordu. Yüzü solgun, elmacıkkemikleri çıkıktı.
Pek de gururlu bir kurtadamın kraliçesiymiş gibi görünmüyordu.
Hiddetten titriyormuş gibi görünen Annika, Emma'yı işaret etti.
"Lachlain'in intikamını alması gereken kişi bu mu?"
Sanki Lachlain bunun gibi önemsiz bir dişiye zarar verirdi de.
Tabii yaşıyorduysa.
"Hepimiz vampirlerin elinden çok çektik," diye devam etti Annika,
"ama o köpek sadece masum ve kibar olan Emma'yı cezalandırmayı
düşünmüş." Emma'nın üzerinden battaniyeleri kapıp bacağını açtı.
"Şu yarıklara bak! Bunlar iyileşmeyecek! Ona ne yapmış böyle? Ya
bana söylersin ya da..."
"Tanrım," diye mırıldandı Garreth. Annika aynı zamanda vampirin
boynunu da ortaya çıkarmıştı. O bir Lykae'nin işareti miydi?
Ağabeyimin işareti mi? "Bu onun... hayır, olamaz." Uzun adımlarla
öne ilerledi ama Regin onun bağlarını çekti. "Yaklaşmama izin ver,"
diye hırladı omzunun üstünden. "Ya yaklaşırım ya da benden hiçbir
yardım alamazsınız."
Garreth, Emma'ya yanaştığında soluğu kesildi. Ağabeyim onu
sahiplenmiş. Garreth ağabeyinin imzasını ne kadar iyi tanıyorsa,
içindeki canavar da bu işaretin Lachlain'in olduğunu anlayabiliyordu.
Lachlain hakikaten de hayattaydı.
Bunun sevinçli bir zaman olması gerekiyordu ancak hissettiği
iç rahatlamasının yerini dehşet aldı. Lachlain'in açık saçlı küçük eşi,
bu haftayı sağ çıkaramazdı.
Eğer bu hastalığa yenik düşerse Lachlain yeni baştan kendini
kaybederdi. Garreth'm sesi ölümcül bir hal aldı. "Onu iyileştirin."
"Her şeyi denedik!"
"Neden içmiyor? Evet, Valkyrie, fısıltılannızı duyuyorum. Onun
ne olduğunu biliyorum. Bilmediğim şey ise onun nasıl ağabeyimin
• 113 •