Berisha: Gazeta “55”, kampione e dekomunistizimit në të gjithë ...

More documents

Recommendations

Info

20 reklama E shtunë, 8 dhjetor 2012 @ | www.gazeta55.al gazeta Presidenti serb Nikoliç viziton Preshevën-nuk takon asnjë forcë politike Presidenti i Serbisë Tomisllav Nikoliç ka qëndruar dje në Preshevë ku ka vizituar një fabrikë.Nikoliç nuk ka takuar asnjë zyrtar të pushtetit lokal të Preshevës dhe asnjë përfaqësues të ndonjë partie politike. Vizita e djeshme e presidentit të Serbisë Tomislalv Nikoliç është njëra ndër të parat që i bëri komunës së Preshevës prej se është zgjedhur në postin e presidentit. Sipas “Presheva Jonë” vizita e Nisin negociatat për bashkëqeverisje mes AAK-së dhe PDK-së papritur e Nikoliçit nuk ka qenë e paralajmëruar dhe për këtë nuk ka ditur askush përveç policisë e cila në numër shumë të madh është kujdesur për sigurinë e tij. Mediat në Serbi e kanë quajtur “frikë” mos paralajmërimin e kësaj vizite ose edhe se presidenti Nikoliq nuk Serbët vendosin ta zhbllokojnë Jarinën - përkohësisht 55 ka shkuar në ndërtesën e Komunës për të mos qenë afër përmendores së ushtarëve të UÇPMB-së, e cila është e vendosur në hyrje të komunës. Haradinaj i konfirmon zyrtarisht Thaçit synimin për postin e kryeministrit Takimi i shumëpritur ndërmjet kryeministrit dhe kreut të Partisë Demokratike të Kosovës, Hashim Thaçi, me liderin e Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës, Ramush Haradinaj, ka përfunduar pa ndonjë mesazh të qartë për përafrimin e këtyre dy partive politikë në koalicion qeverisës, ndërsa kanë rënë dakord për t’u pajtuar në tri fusha: bisedimet me Serbinë, integrimin në BE dhe reformën zgjedhore Që prej së është liruar dhe shpallur i pafajshëm nga aktakuzat që e ngarkonin atë me krime lufte nga ana e Tribunalit të Hagës, Ramush Haradinaj kishte paralajmëruar si mundësi edhe përfshirjen në Qeveri, duke synuar marrjen e postit të kryeministrit të Kosovës. Të premten, ai u prit në selinë e PDK-së, pikërisht nga kryeministri Hashim Thaçi. Mirëpo pas takimit, Haradinaj, ndonëse nuk e ka fshehur se synon pozitën që aktualisht e mban Thaçi, ai ka thënë se në këtë takim nuk ishte diskutuar kjo çështje. “Kemi thënë në media deri më tani se ofrohemi me marr përgjegjësi, edhe përgjegjësi të para në qeverisje. Gjithashtu, marrja e përgjegjësive është një proces. Ne sot e kemi filluar me disa tema, e në të ardhmen mund të vazhdojmë me të ardhme tjera, pra kjo është e vërteta dhe nuk e kemi trajtuar temën për të cilën po flasim I ashtuquajturi Kuvend i katër komunave të veriut, ditën e premte, solli vendimin parimor që protesta në vendkalimin kufitar në Jarinë të ndërpritet, me kushtin që Qeveria serbe t’i ndërpresë punimet në Jarinë. Por, vendimi u mor pa praninë dhe pa pajtimin e përfaqësuesve të serbëve nga Partia Radikale Serbe, të cilët kanë braktisur mbledhjen që u mbajt në Leposaviq, ku të ashtuquajturit kryetarë të katër komunave paralele të veriut të Kosovës, publikuan detajet e bisedimeve me autoritetet e larta të shtetit serb, bisedime këto, që u zhvilluan ditën e enjte në (koalicionit)”, është shprehur Haradinaj. Ndërsa çështjen e koalicionit e kishin lënë për diskutim e negociata për takimet e radhës, Thaçi e Haradinaj janë pajtuar të vazhdojnë bashkëpunimin për disa fusha të cilësuara të interesit në nivel të Kosovës. Dialogu me Beogradin, reformat Beograd. Ky edhe ka qenë qëllimi i mbledhjes, të premten në Leposaviq, si dhe arritja e një marrëveshjeje ndërmjet përfaqësuesve të serbëve të veriut, për zhbllokimin e vendkalimit kufitar në Jarinë, gjë që do t’i hapë rrugë zbatimit të marrëveshjes për Menaxhimin e Integruar të Kufirit, marrëveshje kjo e arritur në dialogun Kosovë - Serbi. Por, përfaqësuesit e serbëve theksuan se nuk pajtohen me zbatimin e marrëveshjes për Menaxhimin e Integruar të Kufirit në Jarinjë dhe Bërnjak, pavarësisht vendimit të tyre që përkohësisht të zgjedhore si dhe proceset integruese evropiane, janë veçuar si çështje të interesit të përbashkët të pozitës dhe opozitës. Kryeministri Thaçi ka thënë se Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës tashmë ka marrë përgjegjësi, duke pranuar postin e koordinatorit në tërhiqen nga protesta dhe të zhbllokohet vendkalimi kufitar në Jarinë. I ashtuquajturi kryetar i komunës paralele të Mitrovicës, Kërstimir Pantiq, theksoi se nuk sheh asnjë arsye pse përfaqësuesit e serbëve të veriut të mos i pranojnë përfundimet e Qeverisë së Serbisë. “Të gjitha kërkesat tona janë pranuar edhe nga ana e Bashkimit Evropian, por edhe nga ana e kryeministrit të Kosovës. Unë nuk shoh asnjë arsye që ky kuvend sot të mos i mbështesë përfundimet e Qeverisë së Republikës së Serbisë dhe në periudhën e ardhshme, së bashku me procesin e bisedimeve me Serbinë dhe shprehet e gatshme edhe për procese tjera. “Jemi zotuar që të punojmë ngushtë bashkërisht për reformën zgjedhore, pastaj për një angazhim të përbashkët për perspektiven evropiane si qëllim, vlerë dhe vizion i përbashkët qeverinë tonë, të arrijmë zgjidhjen më të mirë të mundshme, jo vetëm për statusin e veriut, por për të gjithë Kosovën”, tha Pantiç. Përfaqësuesit e serbëve të veriut në mbledhje theksuan se e kanë të paqartë pikën 5 ku thuhet se “Nuk do të ketë pagesa në vendkalime”, gjegjësisht ata nuk e kishin të qartë nëse kjo pagesë mbetet të bëhet në Nish apo në anën jugore të Mitrovicës.Por, Pantiq u sqaroi përfaqësuesve të serbëve të veriut se në takimin e kaluar në Bruksel ndërmjet kryeministrit të Kosovës, Hashim Thaçi, dhe kryeministrit i politikës kosovare. Gjithashtu, kemi përkushtimin e përbashkët dhe të fuqishëm që të punojmë me përgjegjësi të plota në procesin e normalizimit të marrëdhënieve mes shtetit të Kosovës dhe atij të Serbisë”, ka thënë Thaçi. Ndryshe, lideri i AAK-së, Haradinaj, serb, Ivica Daçiq, është pranuar kërkesa e këtij të fundit, e cila ka të bëjë me kërkesën e serbëve të Kosovës që regjimi në vendkalimet kufitare Jarinë dhe Bërnjak, të mbetet i pandryshueshëm. “Unë jam i obliguar t’u them se më 10 janar në Bruksel, përsëri do të vazhdojnë bisedimet, për shkak se marrëveshja për Menaxhimin e Kufirit dhe protokolli teknik nuk janë definuar qartë dhe se ka mjaft pjesë që duhet të futen në atë protokoll”, theksoi Pantiç. Ndryshe, përveç pikës 5, ku përfaqësuesit e serbëve të veriut thanë ka vazhduar serinë e takimeve të tij me kryetarët e partive politike edhe me një takim në selinë e Lidhjes Demokratike të Kosovës, me liderin e saj Isa Mustafa. Që nga kthimi nga Haga, Haradinaj ka shprehur gatishmërinë e tij për bashkëpunim me gjithë spektrin politik, duke shprehur qartë se ambiciet e tij janë që të merr nën drejtim qeverinë e Kosovës. Kështu që, takimet e tij me kreun e PDK-së e më pas atë të LDKsë, shihen si nisje e një procesi ku ai dhe AAK-ja do të provojnë të gjejnë partnerin e ardhshëm që si synim ka lidershipin dhe qeverisjen në Kosovë. Përderisa LDK-ja edhe ashtu është në opozitë, Partia Demokratike deri më tani i ka dhënë sinjale jo pozitive Haradinajt për postin e kryeministrit. Por, e ka lënë të hapur mundësinë e koalicionit, nëse AAKja heq dorë nga posti udhëheqës i Qeverisë. se kanë paqartësi, në përfundimet e Qeverisë së Serbisë, të cilat u janë prezantuar atyre, thuhet se serbëve të veriut do t’u mundësohet përdorimi i dokumenteve personale, tabelave të regjistrimit, dhe dokumenteve tjera, të cilat i lëshon Republika e Serbisë. Po ashtu, është precizuar se vendkalimet kufitare në Jarinë dhe Merdar do të hapen më 10 dhjetor, ndërkaq, në Bërnjak dhe Konçul do të hapen më 31 dhjetor. Pas vendimit të ashtuquajturit Kuvend i katër komunave të veriut, serbët e tubuar në vendkalimin kufitar në Jarinjë, u shpërndanë.
gazeta E shtunë, 8 dhjetor 2012 55 @ | www.gazeta55.al dita SHBA ndjek me vëmendje veprimet e Phenianit, Koreja e Jugut dhe Japonia të shqetësuara Luftanijet amerikane vëzhgojnë në gjendje gatishmëria testin raketor të Koresë së Veriut Komandanti i forcave të Shteteve të Bashkuara në Paqësor, admirali Samuel Locklear, u tha gazetarëve në Pentagon dje se një numër anijesh të pajisura me sisteme raketash balistike janë dislokuar për të ndjekur raketën. Koreja e Veriut njoftoi javën e kaluar se ka në plan të tentojë përsëri për lëshimin e një rakete me rreze të gjatë veprimi, megjithë paralajmërimet nga Shtetet e Bashkuara dhe vende të tjera për të mos e ndërmarrë një hap të tillë. Komandanti i forcave të Shteteve të Bashkuara në Paqësor, admirali Samuel Locklear, thotë se luftanijet Unë i kam shumë borxh Shqipërisë (Parathënie e librit “Shqipëria në 1921” të Justin Godart, që është në proces botimi, përkthyer nga Mirdash SHEHU) (vijon nga numri i kaluar) Spektakli, atëherë i ri për mua, sot bëhet banal! Mora një akuarel të këtyre gërmadhave të ftohta,1) me një shtëpi të vetme të rikonstruktuar në plan të parë. Princi i Malit të Zi ishte shumë krenar për këtë blerje. I lodhur nga modestia e tepërt, nga vetëquajtja “i madhi” i Cetinjës aspironte në zgjerimin ose shpërnguljen gjetkë, dhe e gjitha për t’u kompletuar të paktën me një port! Ai i shumëfishoi zotimet, intrigat, vargjet vetëm për këtë qëllim; ai i thuri lavde me këngë e poema marshimit të tij drejt detit, marshimit me galopin e madh të kalit të tij…Shpesh më ka ardhur keq që ky kalë i bukur beteje i nxitur në mënyrë të pamjaftueshme kishte ndaluar galopin e tij vetëm në breg të detit… Në fakt, kur komisioni ynë u mblodh, marshimi sllav e arriti qëllimin e tij drejt perëndimit, dhe princi i Malit të Zi shpresonte, me plot të drejtë, çmimin e përpjekjeve të para të tij. Kështu shpjegohet padurimi i delegatëve të tij fatkeqë, kur komisioni u rezistoi pretendimeve të tyre; dhe kështu shpjegohet gjithashtu izolimi i Shqipërisë. Fat i çuditshëm dhe tragjik; shqiptarët, viktima shekullore dhe megjithatë të pazvogëluar nga Perandoria osmane, u trajtuan si subjekte turke nga fuqitë e Mëdha. Ata që i qëndruan fort sundimit, për të ruajtur zakonet, fenë, gjuhën, racën, së fundi personalitetin e tyre, të ndryshëm nga gjithë të tjerët, Fuqitë e Mëdha e gjenin komode t’i injoronin, qoftë për t’i braktisur, qoftë për t’i rrjepur, qoftë për t’ua shitur atyre që kërkojnë më fort, ose atyre që paguajnë më shtrenjt në pazarin amerikane po lëvizin për të ndjekur hedhjen e një rakete nga Koreja e Veriut. Ushtria amerikane tha se ka në plan ta ndjekë hedhjen nga afër. Komandanti i forcave të Shteteve të Bashkuara në Paqësor, admirali Samuel Locklear, u tha gazetarëve në Pentagon dje se një numër anijesh të pajisura me sisteme raketash balistike janë dislokuar për ndërkombëtar. Askush nuk u qante hallin shqiptarëve. Ata ishin vetëm. Voe soli! Ata nuk ekzistonin. - Më kot qëndruan me një burrëri të pamposhtur, në robërinë turke; aq sa Kostandinopoli nuk guxonte as t’u kërkonte taksa; më kot qeverisën veten, qëndruan të bashkuar, pa dallime fetare, katolikë, ortodoksë, muslimanë dhe formuan një bllok kombëtar kundër turkut. Nuk duhej t’u mbeteshin as turqve, për të mund t’u ndarë më vonë, me pjesën tjetër të perandorisë. Kjo është A.B.C. e diplomacisë që praktikohet dhe imponohet dhe do të imponohet akoma sot, ndofta, në qoftë se do të lejohet t’a bëjë… Kështu shpjegohet padurimi dhe paturpësia e malazezëve, duke pritur që t’u dorëzohet pjesa e tyre e Shqipërisë, pjesa kryesore, që nuk duhet t’u humbte nga sytë. Sepse Mali i Zi, gurishtor, fole zogjsh të egër gjahu, ishte i varfër, por ai kishte për udhëheqës një mbret që nuk pranonte t’i falte shërbimet e tij. Ai priste mjaft çmime nga të gjitha anët, dhe nga Petërsburgu e nga Roma, dhe nga Vjena e Parisi, sipas rastit. Shtinte në dorë fushat më të pasura, malet dhe liqenet, rivierën e Shqipërisë, që kanë kuptim tjetër nga dekoratat; kanë kuptim dhënie konçesionesh, konçesione pyjesh, peshkimi, minierash, shërbimesh publike… Traktati i Berlinit, duke rishikuar atë të Shën Stefanit, i kishte hequr pra Malit te Zi një pjesë nga përfitimet e tij të luftës. Komisioni i ngarkuar me ekzekutimin e traktatit të Berlinit do t’a lehtësonte apo rëndonte, në fakt, këtë dëm? Të mjerët delegatë të Malit të Zi dridheshin. Paanësia jonë ishte për ta shëmti, konfiskim i pasurive të pakta, i lirisë, i jetës së tyre të rrezikuar…Delegatët e mjerë, kurrë nuk i kemi bërë përgjegjës, - as popullin të ndjekur raketën. “E gjithë kjo së pari bëhet që ne të kuptojmë se çfarë po ndodh. Së dyti, do të thosha se ne do të mësonim nëse ata po shkelin rezolutat e Këshillit të Sigurimit dhe se çfarë rakete është ajo? Cili është qëllimi i saj? Ku drejtohet? Kë kërcënon? Ku shkojnë pjesët e saj nëse ajo nuk mbërrin në destinacionin e caktuar? malazez të shfrytëzuar në mënyrë të pamëshirshme, - nga lakmia e panginjur e sovranit të tyre. E nga ana tjetër, turqit e mirë, që dorëzonin gjithmonë (edhe vetë atë që nuk mund të dorëzohej) kishin, edhe ata, për çfarë të trëmben. Ndërsa ne diskutonim mbi hartën, në Shkodër, apo midis shkatërrimeve të Podgoricës së djegur dhe të pushtuar nga trupat e princ Nikollës, kufijtë e territoreve të dhëna Malit të Zi, ja që shqiptarët refuzonin me këmbëngulje dhe sa fuqi që kishin të na binden. Dhe ne nuk kishim asnjë mënyrë, dhe askush nuk kishte asnjë mënyrë për t’i detyruar të shkojnë në strofën e vet. Lidhja shqiptare, lidhje kombëtare ndër të tjera, ishte formuar dhe ngritur. Ajo ishte e paarritshme, e paepur dhe e paprekshme, duke përfshirë edhe Prizrenin. Njëri prej ambasadorëve otomanë në kongresin e Berlinit, Mehmet Ali, pranoi misionin e pahijshëm për të shkuar në bisedime në krahinat e humbura të Gucisë dhe Plavës, në Ipek ose Gjakovë. E pësoi më vonë. Shtëpia e tij u rrethua, u mbyll gjatë 24 orëve, pastaj u dogj përfundimisht dhe ai me të. Kurrë shqiptarët nuk kanë dashur të kalojnë nën sundimin e serbëve ose malazezëve, po aq sa të turqve ose grekëve. Nuk u prishte punë ndryshimi i sundimit; ata e duruan atë të turqve, sepse veproi me hope, - ata u masakruan dhe do të vazhdojnë të masakrohen, për aq kohë sa atyre do t’u mbetet edhe një luftëtar, burrë, plak ose fëmijë, apo grua për të rezistuar kundër serbëve dhe malazezëve në veri, kundër italianëve në perëndim, kundër grekëve në jug. Çështja, ka dyzet vjet, prekëse për një ndërgjegje akoma të pavarur; sot bëhet mizore kur mendon se kundër këtij populli krimi i vetëm i të cilit është se Si dhe cilat janë pasojat e këtij veprimi?” Koreja e Veriut lëshoi një raketë në muajin prill, por ajo shpërtheu mbi det pak pas hedhjes. Pheniani thotë se po zhvillon teknologjinë e raketave për qëllime paqësore dhe se raketat i duhen që të jetë në gjendje të lëshojë satelitë. Megjithatë, Shtetet e Bashkuara, Japonia, Koreja kërkon të jetë i lirë, fqinjët e tij përdorën kuadrot e çmobilizuar e të papunë, “gjysmë - ushtarët” e tyre komandantë bandash të uritura, të pajisura me një armatim modern nga lufta dhe aq më tepër: nga stoku i armëve dhe municioneve që u lanë atyre Fuqitë e Mëdha dhe që u mbetën nga Lufta Botërore. Shtypja e një populli të vetmuar më të vogël në numër dhe epërsia e armëve të sulmuesve të tij, përbënte tashmë një spektakël të trishtuar - dhe ne e dimë që ato qenë mizoritë ballkanike; - por, kur këta sulmues mundën të pajisen me mitralozë, topa me qitje të largët, obuzë, automobilë-topash, tanke, avionë bombardimi me drejtues e ballona vëzhgimi, kjo bëhet e papërshkrueshme dhe, me një fjalë, e turpshme, e padurueshme. Kur dëgjon të përkrahet për më tepër, nga njerëz “praktikë”, siç kam dëgjuar me qindra herë, se shqiptarët duhet të jetojnë në robëri, pikësëpari për të mësuar të duan të jenë të pavarur, dhe se do të duhet që ky të qe fati i gjithë këtyre njerëzve; pastaj sepse me mënyrat e sotme të shkatërrimit, asgjë nuk është më e lehtë se t’i heqësh qafe ata, duke i zhdukur, në rast nevoje, dhe pa asnjë rrezik; së fundi, sepse asgjë nuk mund të jetë më frytdhënëse se nënshtrimi i tyre; në të gjitha pikpamjet. Pikësëpari vendi i tyre është shumë i pasur dhe me shumë të ardhme; popullsia e tyre që merret me bujqësi dhe punëtorët industrialë, të zgjuar, të matur, të ndershëm, do të dhurojnë një krah pune të shkëlqyer. Por ja argumenti më modern: pikërisht sepse janë të shëndetshëm dhe të fortë, popullsitë shqiptare do t’u japin rekrute të shkëlqyer ushtrive të kundërshtarëve të tyre; ata do të përforcojnë, në rast nevoje kundër Shqipërisë, këto ushtri të dërrmuara nga lodhja për afro 10 vjet lufte… Kur dihet që ky arsyetim është e Jugut dhe vende të tjera në rajon janë të shqetësuara se Veriu mund të synojë përdorimin e raketave për t’i përdorur për të hedhur bomba bërthamore. Admirali Locklear diskutoi edhe ribalancimin e forcave në rajonin e Azi-Paqësorit, një pjesë kyç e strategjisë së re të mbrojtjes që Presidenti Barak Obama e paraqiti vitin e kaluar. Plani ai i përdorimit të forcës, që është zbatuar rëndom në vendet e mëdha, ushtri të zeza apo të verdha, - dhe me çfarë përpjestimesh, me çfarë plëngprishje të tmerrshme të gjakut vendas! - kur do të thuash fort se këto vjedhje njerëzore asgjë më pak sesa hipokrizia më e madhe e vendosur, jo vetëm se i robëron, por i tregëton, dhe siç bëhet fjalë tani, për t’i pakësuar dhe rekrutuar me forcë, për luftë, gjithë popullsinë e bardhë vetë, vetë katolikët, që ngulin këmbë duke kërkuar drejtësi dhe paqe… kupton që unë i jam mirënjohës Shqipërisë që më hapi sytë për këtë operacion, sido që t’ia zbukurosh emrin. Por, akoma edhe njëherë, më vonë, me kalimin e kohës, e gjithë e vërteta m’u shfaq plotësisht. Në 1879, fajtori më i madh në gadishullin e Ballkanit ishte turku, ose, e thënë më mirë, regjimi turk, sulltani. Serbët, Bullgarët, Grekët, Shqiptarët, Boshnjakët, Malazezët llogariteshin në anën e të shtypurve - me Armenët në Azinë e Vogël. Të gjithë përfitonin nga hovi i protestave që shpërthyen në Europë dhe në botën liberale, deri në Amerikë, nga mizoritë e regjimit të sulltanit të kuq, Abdul Aziz. Dhe këto mizori, kur kujtimi i vetë komisionit të 1879 dhe 1880 filloi të zbehej në kujtesën time, eklipsonin gjithë pjesën tjetër. Kur lashë ambasadën e Francës në Londër, në 1894, dhe po merrja pushimet, në Havard, zoti Gladstone fjalën e fundit më tha: “Mos harro Bullgarët!” Bullgarët dhe armenët simbolizonin atëherë gjithë urrejtjen ndaj despotizmit turk viktima të të cilit ishin me gjithë të tjerët. Për ta unë kryesova mitingun e famshëm të Chateau D’Eau, ku oratorë nga të gjitha anët: Jaures dhe Pressense, Denys Coshin, Victor Berard, Lerolle dhe unë bëmë apel, për pasojat e çështjes Dreyfus, për drejtësinë e indinjuar nga opinioni dhe ato mund të 21 parashikon që shumica e mjeteve të marinës amerikane të vendosen në Paqësor, duke ndryshuar kështu fokusin nga Lindja e Mesme në rajonin e Azi- Paqësorit. Administrata Obama thotë se ribalancimi i forcave në Paqësor nuk është një përpjekje për të penguar Kinën dhe shtrirjen e ndikimit të saj në rajon. publikohen. Problemi bëhet vërtet turbullues për ndërgjegjen time vetëm pas dy luftrave ballkanike, kur Bullgarët, Serbët dhe Grekët qenë fitues, Bullgarët do të vërsulen mbi të dy aleatët e tyre dhe do të vihen, në kështjellën e tyre, akuza që deri atëherë rëndonin vetëm mbi Turqit. Me këto akuza, Bullgarët do të padisnin të tjerët, në mënyrë të tillë që të hapet, jo proçesi i njërit apo tjetrit prej këtyre tre popujve, por ai i të gjithë ndërlufuesve ose, i thënë më mirë, ai i luftës vetë. Kjo është arsyeja që miqtë e mi të Dotation Carnegie në Nju Jork do të vendosin të sigurohen mirë, dhe, të dërgojnë një mision të paanshëm në Ballkan. Mua më ngarkuan me organizimin, duke zgjedhur njerëzit më të kualifikuar që më duheshin për ta kryer deri në fund atë, veçanërisht një njeri të mirë që qe Dutton, për Sh.B.A. dhe Justin Godart për Francën. Ky komision do të hartojë raportin e madh që njihet, paanësia e të cilit bëri bujë. Ai nxirrte në pah që, pa dyshim, Bullgarët kishin kryer, si Turqit, krime të urryera, por që, nga ana e tyre, Grekët dhe Serbët kishin lejuar të njëjtat lëvizje të neveritshme, të njëjtat zakone. E atëherë këto krime, u cilësuan ballkanike; padrejtësisht, sepse dy vjet më vonë ushtria gjermane i tejkaloi ato, dhe në Belgjikën e pushtuar me turp, dhe në Francë, dhe kudo ku shkelën. Qenë thjesht, - me rafinimet e dhunës barbare dhe urdhrat pabesueshëm për torturat e bëra nga vetë komanda gjermane, qenë krimet e luftës. Gjithashtu, kur burri i shquar i shtetit siç qe zoti Venizelos më kërkoi, në fund ose menjëherë pas Luftës Botërore, të ndryshojnë vlerësimet e raportit tonë, unë refuzova. Bashkëpunëtorët tanë qenë në vend, në kërkim vetëm të së vë (fund)
Page 1 and 2: E PËRDITSHME E PAVARUR Drejtor: FA
Page 3 and 4: gazeta E shtunë, 8 dhjetor 2012 55
Page 13 and 14: C M Y K
Page 19: gazeta E shtunë, 8 dhjetor 2012 55

Berisha: Gazeta “55”, kampione e dekomunistizimit në të gjithë ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?