Bejtit - Ahmadiyya Muslim Community

Kushtet e Bejtit dhe përgjegjësitë e një ahmadiu
... Kjo është një temë mjaft e rëndësishme dhe nevoja e saj në
këtë epokë ndihet më së shumti. Sa më shumë po largohemi
nga epoka e Hazret Mesihut të Premtuar a.s., sado që ne
krenohemi që jemi pasardhësit e shokëve të Hazret Mesihut të
Premtuar a.s., ne nuk i shikojmë sakrificat e baballarëve e të
stërgjyshërve tanë. Megjithëse gjaku i tyre është trashëguar nga
brezi në brez, nivelet shpirtërore janë rrëzuar. Dhe kjo është një
e vërtet e përsosur dhe një fenomen natyror; se sa më shumë
largohemi nga epoka e Pejgemberllëkut, disa lajthitje e dobësi
mund të shfaqen. Mirëpo, është me rëndësi të shënohet se
komunitete përparimtare nuk bëhen përtace e të pakujdesshme,
duke e akuzuar kohën dhe ndryshmin e kushteve e të
rrethanave. Por, përkundrazi, ato vazhdojnë të bëjnë përpjekje
të shumta. Ne jemi shumë të lumtur e fatbardhë se ekzistojnë
për ne myzhde e parashikime që ne duke e përqafuar Xhematin
e Hazret Mesihut të Premtuar a.s., duhet ta shpërndajmë
mësimin e Hazret Muhammedit s.a.v.s. në tërë botën. Ky është
dekreti i Hyjnisë dhe që do të realizohet vetëm me kusht që të
dalim të paluhatshëm në rrugën e Teuhidit. Dhe jo vetëm që ne
do t’i zbatojmë këto mësime por duhet të mundohemi që edhe
pasardhësit tanë të kenë një besim të tillë të sinqertë. Tani, unë
po paraqes një citat nga shkrimet e Hazret Mesihut të Premtuar
a.s. që sqaron se ç’kërkonte ai nga ata që bënin Bejt.
Ai thotë:
“Të bësh teube (pendesë) në dorën time, kërkon një vdekje që
ta përfitosh një jetë e një lindje të re. Bejti, nëse nuk bëhet me
zemër, nuk ka ndikim e do të mbetet pa arritje. Nga Bejti im,
Zoti kërkon pohimin e zemrës. Pra, ai që më pranon me zemër
të sinqertë dhe bën teube të vërtetë nga mëkatet e veta, Zoti
Mëkatfalës e i Mëshirshëm me siguri i fal mëkatet e tij dhe ai
bëhet si ai person që del fill nga barku i nënës; atëherë engjëjt e
ruajnë atë.”
(“Malfuzat”, vol. 3, f. 262, Angli, 1984)
73